Ανακαλύψτε την ομορφιά της παραδοσιακής ιαπωνικής ζωγραφικής

Οι καλλιτεχνικοί κύκλοι σε όλη τη γη εκτιμούν και θησαυρίζουν τις μορφές της ιαπωνικής καλλιτεχνικής τέχνης, μιας τέχνης που ξεκίνησε πολλούς αιώνες πριν. Και οι λόγοι είναι προφανείς αφού η ίδια η τέχνη είναι τόσο τεχνικά εντυπωσιακή όσο και απλά εξαίσια. Μπορεί επίσης να οφείλεται κάπως στην αξιοσημείωτη ιστορία της κλασικής ιαπωνικής τέχνης. Και σήμερα, εστιάζουμε στην παραδοσιακή ιαπωνική ζωγραφική.

Το κίνημα «Nihonga», ή το κίνημα της ιαπωνικής ζωγραφικής χρονολογείται από τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Είναι μια ιδιαίτερη μορφή τέχνης αφού οι διαδικασίες και τα υφάσματα που χρησιμοποιούνται στους πίνακες προέρχονται από περίπου χίλια χρόνια παραδοσιακών πρακτικών και τεχνικών. Αυτή η πλούσια εμπειρία πηγάζει από το γεγονός ότι, σε πολλές χρονικές στιγμές, οι Ιάπωνες ζωγράφοι ήταν αποκλειστικά σε διάλογο με το παρελθόν της χώρας τους. Άλλες φορές, οι ζωγράφοι είχαν την ευκαιρία να αλληλεπιδράσουν με τον δυτικό πολιτισμό ή με την Κίνα. Αυτοί οι διάλογοι οδήγησαν σε εκπληκτικές αλλαγές στο ύφος αυτών των παραδοσιακών έργων ζωγραφικής.

Μέσα στον τομέα της παραδοσιακής ιαπωνικής τέχνης, έργα με μικρό εξωτερικό αντίκτυπο και εικόνες με σαφή επιρροή άλλων πολιτισμών παραμένουν εξίσου αγαπημένα. Λοιπόν, εδώ είναι ο οδηγός μας για την παραδοσιακή ιαπωνική τέχνη που θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε γιατί οι ιαπωνικοί πίνακες έχουν μια τόσο τιμητική θέση στη χρονολογία της τέχνης.

Η κλασική ιαπωνική τέχνη περιλαμβάνει πολλαπλές καλλιτεχνικές εκστρατείες, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά, των στυλ ζωγραφικής Yamato-e, Kanō και Nihonga. Αυτά τα στυλ έχουν κοινά θέματα και ένα από αυτά είναι η φύση, ένα πολύ δημοφιλές θέμα στην παραδοσιακή ιαπωνική τέχνη. Πιθανότατα έχετε δει τοπία και ανθρώπους που εργάζονται στα χωράφια και άλλες φυσικές δραστηριότητες σε πίνακες ζωγραφικής μέχρι τώρα. Η χρήση ιστορικά διακεκριμένων υφασμάτων και προοπτικών είναι επίσης δημοφιλής. Η παλιά ιαπωνική φιλοσοφία είναι πολύ επηρεασμένη από όλα τα προαναφερθέντα παραδοσιακά στυλ. Πιθανότατα γνωρίζετε την έννοια του «wabi-sabi», καλά, αυτός είναι ένας συνδυασμός ομορφιάς και φυσικής γήρανσης, που διεξάγεται από κλασικά ιαπωνικά έργα τέχνης. Όχι μόνο αυτό, αλλά και το «yūgen», που είναι το ιδανικό της λεπτότητας και της χάρης.

Στην πραγματικότητα, πολλοί πίνακες από τον παραδοσιακό ιαπωνικό κανόνα παραμένουν ανάμεσα στους πιο καλοπροαίρετους πίνακες όλων των εποχών. Έτσι, δεν μένει τίποτα άλλο να κάνετε παρά να εξερευνήσετε τα όμορφα στυλ των Yamato-e, Kanō και Nihonga για να πάρετε μια γεύση από την ομορφιά της κλασικής ιαπωνικής τέχνης.

Yamato-e

Το κίνημα yamato-e ξεκίνησε όταν η Ιαπωνία τερμάτισε τους εμπορικούς της δεσμούς με την Κίνα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι Ιάπωνες καλλιτέχνες στράφηκαν στον δικό τους πολιτισμό για κάτι ανέγγιχτο: την τόνωση. Από εκείνη τη στιγμή, το στυλ yamato-e παρέμεινε διάσημο κατά την περίοδο Kamakura (1185 έως 1333). Όταν η Ιαπωνία επανεκκίνησε τις επιχειρηματικές και εμπορικές σχέσεις με την Κίνα (περίοδος Μουρομάχι - 1392-1573), αυτό το στυλ ζωγραφικής γνώρισε την παρακμή του.

Ωστόσο, το στυλ yamato-e χαρακτηρίζεται από μια στροφή στις ιαπωνικές επιρροές και μερικά από τα πιο δυνατά θέματα περιλαμβάνουν αυτά που σχετίζονται με τις τέσσερις εποχές της χώρας. Επιπλέον, υπάρχουν νύξεις για την Ιαπωνική ιστορία και λογοτεχνία σε αυτούς τους πίνακες και πολλοί από αυτούς απεικονίζουν ήπιους, κυλιόμενους λόφους μέσα σε ιαπωνικές τοποθεσίες. Κατά τη διάρκεια της περιόδου Kamakura, το yamato-e επεκτάθηκε για να περιέχει σκηνές βουδιστικής επίβλεψης. Για παράδειγμα, το «Illustrated Life of Shinran» δείχνει στιγμές από τη ζωή του Ιάπωνα μοναχού Shinran.

Kanō

Ο Masanobu χρησιμοποίησε το κινεζικό στυλ ζωγραφικής που ήταν δημοφιλές στους μεγάλους ναούς Ζεν της εποχής του. Αλλά ο εγγονός του, ο Κάνο Εϊτόκου, ανέπτυξε το στυλ τον 16ο αιώνα, όπως και το σογκουνάτο Τοκουγκάουα τον 17ο αιώνα. Αυτό το σογκουνάτο θεωρήθηκε επίσης ως η περίοδος Έντο, δεδομένου ότι κυβέρνησε κατά τη διάρκεια του Έντο. Αλλά το κίνημα του Kanō εξασθένησε προς το τέλος του 19ου αιώνα.

Το πρώιμο στυλ Kanō απεικονίζει κινεζικά θέματα, τοπία και πατριάρχες Ζεν. Αλλά το στυλ μεταμορφώθηκε με τα χρόνια και συμπεριέλαβε επίσης διάφορα μοτίβα που παραπέμπουν σε δημοφιλή ιαπωνικά σύμβολα. Αργότερα, ο Kano Eitoku ζωγράφισε οθόνες και συρόμενες πόρτες με επίκεντρο τις μεγάλες φιγούρες, τα ζώα και τη φύση. Ο σκοπός του ήταν να προκαλέσει ενέργεια και δύναμη, και όπως μπορείτε να παρατηρήσετε από το «The Folding Screen Painting Of Chinese Lions», ευδοκίμησε.

Nihonga

Nihonga κυριολεκτικά σημαίνει «ιαπωνική ζωγραφική». Έτσι, καλλιτέχνες, ιστορικοί τέχνης και δημιουργικοί περίεργοι για την τέχνη άρχισαν να χρησιμοποιούν τον όρο «Nihonga» κατά την περίοδο Meiji (Οκτώβριος 1868 - Ιούλιος 1912) και επέκτεισαν την Ιαπωνία σε εξωτερικό αντίκτυπο για πρώτη φορά μετά από αιώνες. Προς το παρόν, ο όρος χρησιμοποιήθηκε για να διαχωρίσει τους παραδοσιακούς ιαπωνικούς πίνακες από τους πίνακες που επηρεάστηκαν από τη Δύση, γνωστούς ως «yoga». Αλλά σήμερα, ορισμένοι ερευνητές ισχυρίζονται ότι το "Nihonga" περιέχει όλους τους παραδοσιακούς ιαπωνικούς πίνακες. Άλλοι ειδικοί της τέχνης το διαφοροποιούν από άλλους τύπους με βάση τα υφάσματα που έχουν χρησιμοποιήσει οι καλλιτέχνες.