Opkomende Aziatische kunstenaars in de schijnwerpers van de kunstscène

Art Labor is een collectief gevestigd in Ho Chi Minh-stad, Vietnam dat de conventionele benaderingen van het maken van kunst uitdaagt. In plaats van zich te laten beperken door rigide artistieke praktijken of categorieën, exposeren ze hun werken in onconventionele ruimtes in heel Vietnam, van afgelegen dorpen in de Centrale Hooglanden tot ziekenhuizen, botanische tuinen en internationale biënnales.

Door hun nomadische en aanpasbare manier van werken heeft Art Labour manieren gevonden om zichzelf te onderhouden in een regio waar een gevestigde infrastructuur voor kunstenaars ontbreekt. Hun veerkracht en vriendschap hebben hen in staat gesteld hun visie na te streven buiten de typische beperkingen van de kunstwereld. Het collectief onderzoekt vaak ecologische, inheemse en postkoloniale thema's via hun multidisciplinaire praktijk. Ze voeren een voortdurende dialoog met het Jarai-volk, een inheemse groep afkomstig uit de centrale hooglanden van Vietnam.

Tijdens de recente Okayama Art Summit creëerde Art Labor een unieke bamboe-installatie die functioneerde als een blaasinstrument en de kracht van de natuurlijke omgeving benutte. Geïnspireerd door de spiritualiteit van Jarai en hun ecologische wereldbeeld, weerspiegelde het stuk de Jarai-filosofie dat mensen slechts een onderdeel zijn van een groter levend systeem.

Door hun innovatieve aanpak vestigt Art Labour de aandacht op belangrijke sociale en ecologische kwesties en bevordert het tegelijkertijd interculturele uitwisseling voorbij de traditionele artistieke grenzen.

Eugene Jung is een opkomende Koreaanse beeldhouwer wiens werk thema's als ruïnes en post-apocalyptische werelden onderzoekt. Diep beïnvloed door de ervaring van haar generatie met dreigende milieucrises, maar ook door anime en tekenfilms, brengt ze deze fantasieën tot leven door middel van vakkundig vervaardigde schuimsculpturen. In een recente installatie, opgevoerd in een boksschool, transformeerde Jung de ruimte met sculpturale vormen die de grens tussen handgesneden en machinaal vervaardigd opschudden. De stukken, die in tekenfilmachtige scènes samenwerkten, hadden een speelse elegantie terwijl ze een gedurfde fysieke aanwezigheid behielden.

Waar veel Koreaanse kunstenaars de nadruk leggen op precisie en verfijning, benadert Jung haar uitgebreide sculpturen met een gedurfde geest. Als jonge vrouw in de branche zijn haar gedurfde visie en unieke gevoel voor humor verfrissend.

Jung, momenteel een van de jongste artiesten op de Biënnale van Busan, presenteert een ambitieuze grootschalige installatie die een schip voorstelt dat aan de wal vastloopt. Door middel van fantasierijke post-apocalyptische taferelen zullen haar creatieve talent en gedurfde gevoeligheid zeker nieuwe mogelijkheden binnen de Koreaanse hedendaagse kunst blijven ontwikkelen.

Door middel van filminstallaties met vormveranderende karakters daagt de kunst van Ho Tzu Nyen conventionele perspectieven op de geschiedenis uit. Nyen creëert niet-lineaire verhalen die worden gemedieerd door figuren die vaste identiteiten trotseren en de sociaal-politieke transformaties van Azië sinds de Tweede Wereldoorlog doorkruisen.

Deze personages veranderen voortdurend en fungeren als vaten om de vloeiende aard van het zelf, het vertellen van verhalen en het verstrijken van de tijd te verkennen. De drievoudige agent en de Maleisische communistische leider Lai Teck nam bijvoorbeeld identiteiten aan als Trương Phước Đạt, Loi Teck, Lighter en Mr. Wright om door de verschillende autoritaire machten van zijn tijd te navigeren.

Nyen's film Utama - Every Name in History is I uit 2003 volgt op dezelfde manier de prekoloniale oprichter van Singapore, Sang Nila Utama, ook bekend als Srī Trī Buana, Paramēśwara en Iskandar Shāh. Door de wisselende namen van deze figuren suggereert Nyen dat ze op strategische wijze hun benamingen hebben omarmd en afgeschud, afhankelijk van de veranderende politieke omstandigheden.

Door weerbarstige personages wier identiteit over grenzen heen verandert, creëren Nyens destabiliserende werkuitdagingen hiërarchieën in ons begrip van de Aziatische geschiedenis. Het beschouwt het verleden als afhankelijk van vloeiende opvattingen over het zelf in plaats van rigide classificaties.