Art Labor to kolektyw z siedzibą w Ho Chi Minh City w Wietnamie, który rzuca wyzwanie konwencjonalnemu podejściu do tworzenia sztuki. Zamiast ograniczać się sztywnymi praktykami i kategoriami artystycznymi, wystawiają swoje prace w niekonwencjonalnych przestrzeniach w całym Wietnamie, od odległych wiosek w regionie Central Highlands po szpitale, ogrody botaniczne i międzynarodowe biennale.
Dzięki nomadycznemu i elastycznemu sposobowi pracy Art Labor znalazła sposób na utrzymanie się w regionie, w którym brakuje ugruntowanej infrastruktury dla artystów. Ich odporność i przyjaźń umożliwiły im realizację swojej wizji poza typowymi ograniczeniami świata sztuki. Kolektyw często bada tematykę środowiskową, rdzenną i postkolonialną w ramach swojej multidyscyplinarnej praktyki. Prowadzą ciągły dialog z ludnością Jarai, rdzenną grupą pochodzącą z regionu Central Highlands w Wietnamie.
Podczas niedawnego szczytu sztuki w OKakamie firma Art Labor stworzyła wyjątkową instalację bambusową, która działała jak instrument dęty, wykorzystując moc środowiska naturalnego. Zainspirowany duchowością Jarai i ich ekologicznym światopoglądem, utwór odzwierciedlał filozofię Jarai, zgodnie z którą ludzie są jedynie częścią większego, żywego systemu.
Poprzez swoje innowacyjne podejście Art Labor zwraca uwagę na ważne kwestie społeczne i środowiskowe, jednocześnie pielęgnując wymianę międzykulturową poza tradycyjnymi granicami artystycznymi.
Eugene Jung to wschodzący koreański rzeźbiarz, którego prace poruszają tematykę ruin i światów postapokaliptycznych. Będąc pod głębokim wpływem doświadczeń jej pokolenia w zakresie zbliżających się kryzysów środowiskowych, a także anime i kreskówek, ożywia te wyobrażenia poprzez umiejętnie wykonane rzeźby z pianki. W niedawnej instalacji wystawionej w sali bokserskiej Jung przekształcił przestrzeń za pomocą rzeźbiarskich form zacierających granicę pomiędzy ręcznie rzeźbionym a wykonanym maszynowo. Wchodząc w interakcję w scenach przypominających kreskówki, elementy te charakteryzowały się zabawną elegancją, zachowując jednocześnie odważną fizyczną prezencję.
Tam, gdzie wielu koreańskich artystów kładzie nacisk na precyzję i wyrafinowanie, Jung podchodzi do swoich wyszukanych rzeźb z odważnym duchem. Jako młoda kobieta w branży jej odważna wizja i wyjątkowe poczucie humoru dodają otuchy.
Obecnie Jung, jeden z najmłodszych artystów biorących udział w Biennale w Busan, prezentuje ambitną, wielkoformatową instalację przedstawiającą statek osiadający na mieliźnie na brzegu. Dzięki pomysłowym postapokaliptycznym obrazom jej talent twórczy i odważna wrażliwość z pewnością będą nadal rozwijać nowe obszary możliwości w koreańskiej sztuce współczesnej.
Poprzez instalacje filmowe ze zmiennymi postaciami sztuka Ho Tzu Nyena rzuca wyzwanie konwencjonalnemu spojrzeniu na historię. Nyen tworzy nieliniowe narracje, w których pośredniczą postacie przeciwstawiające się ustalonej tożsamości, przemierzając społeczno-polityczne przemiany Azji od czasu II wojny światowej.
Te postacie, nieustannie ulegając metamorfozie, pełnią rolę naczyń umożliwiających badanie płynnej natury osobowości, opowiadania historii i upływu czasu. Na przykład potrójny agent i malajski przywódca komunistyczny Lai Teck przybrał tożsamości takie jak Trương Phước Đạt, Loi Teck, Lighter i pan Wright, aby poruszać się po różnych autorytarnych siłach swojej epoki.
Film Nyena z 2003 roku Utama – Każde imię w historii to ja w podobny sposób przedstawia przedkolonialną założycielkę Singapuru Sang Nilę Utamę, znaną również jako Srī Trī Buana, Paramēśwara i Iskandar Shāh. Nyen sugeruje, że poprzez zmieniające się nazwiska tych postaci strategicznie przyjęły one nazwy i zrezygnowały z nich w zależności od zmieniających się okoliczności politycznych.
Obsadzając niesforne postacie, których tożsamość przekracza granice, destabilizujące wyzwania związane z pracą Nyena wyznaczają hierarchie w naszym rozumieniu historii Azji. Przewiduje, że przeszłość jest zależna od płynnych koncepcji siebie, a nie od sztywnych klasyfikacji.