Ukryty klejnot dla społeczności LGBTQ + w Anglii

Margate, niegdyś podupadające nadmorskie miasteczko, przekształciło się w prężnie rozwijającą się społeczność LGBTQ+. Jako gej urodzony w Margate autor zastanawiał się, dlaczego nadmorskie miasteczka podobają się osobom queer. Miejsca nad morzem dają poczucie akceptacji, hulanki lub po prostu romantyczne zachody słońca. Z najnowszych danych spisowych wynika, że w dzielnicy Cliftonville West w Margate występuje wyższy odsetek mieszkańców LGBTQ+ niż w niektórych większych angielskich miastach, takich jak Manchester i Bristol. Podczas gdy Brighton od dawna jest queerowym nadmorskim centrum, Margate i inne mniejsze miasta na południowym wybrzeżu, takie jak Hastings, St Leonards-on-Sea i Bournemouth, również zyskują popularność jako miejsca przyjazne dla mniejszości seksualnych i płciowych z rosnącą populacją identyfikującą się jako LGBTQ+.

Coroczne obchody Pride w Margate odbywające się w sierpniu gromadzą obecnie ponad 15 000 osób. Wydarzenie przebiega w miłej atmosferze, a zajęcia rozpoczynają się na historycznej estradzie Oval z widokiem na zatokę Walpole. Następnie wzdłuż nabrzeża przejdzie uroczysta, powitalna parada. W przeciwieństwie do większych wydarzeń Pride w Brighton czy Londynie, Margate Pride jest organizowana przez społeczność, bez wpływów komercyjnych.

Festiwal ma na celu wspieranie włączenia społecznego i wspólnoty, choć na początku był wyrazem propagowania równego traktowania wszystkich mieszkańców.

Kluczowym elementem Margate Pride jest Margate Black Pride, założona ponad dziesięć lat temu przez urodzonego w Brazylii kuratora sztuki Gauthiera, po przeprowadzce do tego miasta. Wyjaśnił, że duma jest dla osób rasy czarnej i brązowej okazją do wyrażenia solidarności.

Prowadzi to do pytania: jak Margate stała się tak tolerancyjna? Margate to jeden z najstarszych nadmorskich kurortów w Wielkiej Brytanii, którego początki sięgają XVIII wieku, kiedy ludzie przyjeżdżali tu kąpać się w celach zdrowotnych. Jest silnie kojarzony z atrakcjami, takimi jak park rozrywki Dreamland, wpisana na listę I klasy Shell Grotto i artystka Tracey Emin. Jednak najdłużej działający bar dla gejów Sundowners został otwarty dopiero w 2003 roku. W rzeczywistości historia LGBTQ+ Margate nie jest tak mocno ugruntowana ani dobrze udokumentowana jak historia Brighton, której początki sięgają początków XIX wieku. Jak więc ten mały kurort stał się kwitnącą społecznością queer, pomimo stosunkowo niedawnego pojawienia się?

Można jednak dostrzec pewne podobieństwa. Jak wyjaśnił Gauthier, społeczności marginalne od dawna przyciągane są do miejsc przybrzeżnych, aby uciec przed ograniczeniami nałożonymi na obszary miejskie i poczuć wolność bez żadnego osądu. Ponadto zwarte nadmorskie miasteczka pomagają budować poczucie przynależności i koleżeństwa. Często panuje tu także tętniąca życiem kultura sztuki i nonkonformizmu, która przemawia do tych, którzy cenią kreatywność, różnorodność i indywidualność – ludzi, którzy mogą czuć się marginalizowani w bardziej konwencjonalnym środowisku”. Wybrzeże zapewnia osobom LGBTQ+ atmosferę większej akceptacji i wyzwolenia.

Jest to widoczne w Margate, szczególnie w dzielnicy Cliftonville położonej tuż pod górę od historycznego centrum Starego Miasta. Kiedy autor dorastał w Margate w latach 80. XX wieku, Northdown Road – zbudowana sto lat temu jako najbardziej prestiżowy adres Margate – służyła przede wszystkim jako lokalna dzielnica handlowa. Jednak po trudnościach ekonomicznych w latach 90. XX w. w ciągu ostatnich 15 lat dzielnica odrodziła się na nowo. Jednak Margate jako całość pozostaje jednym z najbardziej potrzebujących regionów Wielkiej Brytanii. Głównym katalizatorem tego ożywienia było otwarcie w 2011 roku Galerii Sztuki Współczesnej Turner z widokiem na port, która przyciągnęła twórców – często przeszczepionych ze wschodniego Londynu – do przekształcania pustych studiów i witryn sklepowych w całym mieście w nowe firmy i przestrzenie.