Elk jaar dat voorbijgaat, brengt nieuwe discussies over de groeiende invloed van kunstmatige intelligentie op creatieve praktijken. Debatten worden aangewakkerd wanneer nieuwe AI-systemen menselijke artistieke vaardigheden demonstreren, hetzij door het winnen van wedstrijdlauweren of door museumtentoonstellingen van door machine learning aangestuurde werken.
Kunstenaars hebben echter al lang nagedacht over de implicaties van AI, vóór het wijdverbreide discours van vandaag. Dit onderzoek belicht 25 kunstwerken die thematisch betrokken zijn bij of technisch gebruikmaken van AI. Neurale netwerken, deep learning, chatbots en andere computationele technieken komen prominent voor in stukken die de talloze rollen van AI onderzoeken en laten zien.
Hoewel sommige eerdere werken dateren van vóór de breed toegankelijke machine learning, ondervragen ze op dezelfde manier de evoluerende noties van originaliteit en menselijkheid binnen ons steeds digitalere bestaan. Of het nu gaat om nostalgisch onderzoek of futuristische verbeelding, de geselecteerde kunst zet aan tot nadenken over waar creativiteit toe kan leiden en hoe technologie kan transformeren maar ook gevormd kan worden door menselijke expressie. Er worden blijvende vragen gesteld over vooruitgang, verantwoordelijkheid en de relatie tussen mens en machine.
Lynn Hershman Leeson, Agente Ruby
Hoewel Agent Ruby's vaardigheden vandaag de dag misschien basaal lijken, verlegden ze grenzen toen ze werden onthuld. De opdracht van het San Francisco Museum of Modern Art vereiste een team van 18 programmeurs onder leiding van Leeson. Het kunstwerk vindt zijn oorsprong in Leesons speelfilm Teknolust uit 2002 met Tilda Swinton in een dubbele rol als wetenschapper en haar drie cyborgklonen. Beide werken voorzagen in een vrouwelijke expressie van AI en daagden impliciete vooroordelen uit ten aanzien van een standaard mannelijke vorm voor opkomende digitale technologieën.
Door zijn verkenning van AI gemanifesteerd in de gelijkenis en het gedrag van een vrouw, bekritiseerde Agent Ruby impliciet de op mannen gerichte aannames van het veld in de vroege ontwikkelingsfasen. Voor die tijd bevorderde het werk inhoudelijk gesprekken over eerlijke en diverse representatie in technologie - debatten die relevant blijven nu de mogelijkheden en alomtegenwoordigheid van AI zich op ongekende manieren blijven uitbreiden.
Ken Feingold, Als/Dan
Het beeld toont twee identieke siliconen hoofden die in een eeuwigdurende dialoog verwikkeld zijn, waarbij ze hun eigen bestaan bespreken terwijl ze door elkaar heen praten. Hun conversatie wordt in realtime gegenereerd via spraakherkenningstechnologieën, algoritmen en software.
Volgens een transcriptie van Feingold vroeg een hoofd op een gegeven moment: "Zijn we hetzelfde?" — een vraag die nooit definitief tussen hen zal worden opgelost. Door middel van dit werk overwoog Feingold actuele kwesties rondom automatisering en de relatie van de mensheid met de geavanceerde technologieën die we creëren, die uiteindelijk onze rollen kunnen verdringen of vervangen.
Zach Blas en Jemima Wyman
In maart 2016 debuteerde Microsoft's AI-bot Tay op Twitter, maar werd berucht genoeg al 16 uur later afgesloten nadat hij feitelijk onjuiste, racistische en vrouwenhatende uitspraken had gedaan. Om Tays nalatenschap te verkennen, wekten Blas en Wyman de virtuele assistent tot leven door middel van recreatie - ze eigenden zich haar Twitter-avatar toe en renderden deze in 3D met een ontlichaamd, verpletterd hoofd dat nu kon praten.
Waar Microsofts originele creatie eendimensionaal leek, gaven de artiesten hun versie van Tay een meer humanistische fysieke vorm en stem. Door middel van technische herinterpretatie herformuleerden Blas en Wyman de beruchte bot in feite als een symbolisch slachtoffer van zijn eigen onhandelbare intelligentie, weerspiegeld in zijn vervormde maar uitgesproken aanwezigheid.
Mike Tyka, “Portretten van denkbeeldige mensen”
In de nasleep van een tumultueuze Amerikaanse presidentsverkiezing, ontsierd door wijdverbreide online desinformatie, begon Tyka met het maken van een serie AI-gegenereerde portretten. Tyka haalde foto's van Flickr en maakte gebruik van een GAN (generative adversarial network) om nieuwe gezichtsbeelden te synthetiseren uit deze brongegevens. Elke AI-samenvoeging werd vernoemd naar een Twitter-bot die de kunstenaar tegenkwam.
Door gezichten digitaal te reconstrueren die niet met een echt persoon overeenkwamen, leverde Tyka met haar werk commentaar op de verspreiding van online leugens en gemanipuleerde representaties die in die periode gangbaar waren.
Tega Brain, Diep moeras
Sinds de baanbrekende opkomst van land art in de jaren 60, heeft milieusculptuur artistieke beoefenaars landschappen radicaal zien transformeren door middel van immense site-specifieke interventies. Deze lijn voortzettend, maar anders dan welke voorganger dan ook, diende de bijnaam "Hans" in 2018 als een AI-protagonist voor een werk dat de groei van moerasvegetatie aanstuurde door manipulatie van omringend licht, mist en thermische omstandigheden.
Waar landkunstenaars in het verleden de menselijke visie toepasten, werd Hans' werk gevormd door computationele processen alleen. Niet bedraad met zenuwen en pezen, maar met code en algoritmen, liet Hans zien hoe AI de stok van grootschalig milieubeheer kon erven, die ooit uitsluitend door mensen werd gehanteerd. Zijn aflevering onderstreepte zowel de radicale nieuwe richtingen die opkomende technologieën artistieke erfgoedgenres zouden kunnen sturen.