Η καλλιτεχνική Νέα Υόρκη του Sola Olosunde: το τέλειο σετ για αυτοπροσωπογραφίες και φωτογραφία

Ο Oluwanisola "Sola" Olosunde είναι ένας φωτογράφος και πολεοδόμος που έχει μεταμορφώσει την πόλη του στο ιδανικό σκηνικό για τις σύγχρονες αυτοπροσωπογραφίες του. Μετά τη συνεργασία με τους Stüssy και Supreme, ο Olosunde επιθυμούσε μια πιο εξατομικευμένη αισθητική που θα μπορούσε να κυριαρχήσει με παρόμοια φινέτσα, είτε πήγαινε σε διαβουλεύσεις για δουλειά είτε περνούσε χρόνο με συντρόφους. Ευτυχώς, σκόνταψε στη μονογραφία του Jamel Shabazz το 2001, Back in the Days , και εμπνεύστηκε από τα πορτρέτα του δρόμου που έγιναν στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1980. Στη δεκαετία του '80, το athleisure άρχισε να μπαίνει στον κόσμο της μόδας με την κουλτούρα των sneaker και τη ραπ μουσική. Ωστόσο, η γυαλιστερή εμφάνιση της αίθουσας χορού reggae είχε μια σταθερή λαβή στην κοινότητα της Δυτικής Ινδίας όπου ο καλλιτέχνης έκανε πολλές από αυτές τις φωτογραφίες. Τελικά, οι vintage εικόνες βοήθησαν τον Olosunde να αποκαλύψει πώς ήθελε να ντύνεται.

Η Olosunde μεγάλωσε στο Clinton Hill στα τέλη της δεκαετίας του '90 και της δεκαετίας του 2000 και παρακολούθησε το Brooklyn να βιώνει ένα γρήγορο gentrification με το κτίριο του Barclay's Center. Η οικογένειά του μετακόμισε στο Far Rockaway, τον τελευταίο σταθμό του τρένου Α. Τελικά, ήταν πολύ μακρινό για να προσελκύσει τους gentrifiers και κατά συνέπεια, το έδαφος δεν είχε αλλάξει πολύ από τη δεκαετία του 1980.

Όμως ο φωτογράφος γοητεύτηκε από τη συνεχώς μεταβαλλόμενη γεωγραφία της πόλης και προσπάθησε να μάθει περισσότερα γι' αυτήν. Έτσι, έγινε πολεοδόμος για το δήμο Κουίνς.

Ο Sola Olosunde θυμάται τους γονείς του που πάντα ήθελαν να καταγράφουν τα παιδιά και τους φίλους τους, επομένως δεν ήταν λάτρης της φωτογραφίας κατά την παιδική του ηλικία. Ωστόσο, τώρα, κοιτάζοντας πίσω καταλαβαίνει γιατί ήταν τόσο πρόθυμοι να βγάλουν τόσες πολλές φωτογραφίες και ο Sola εκτιμά τις αναμνήσεις που έχει τώρα γιατί αν δεν ήταν οι φωτογραφίες, δεν θα υπήρχε κάτι φυσικό που του θυμίζει το παρελθόν του και οικογένεια.

Αν και ο καλλιτέχνης ενηλικιώθηκε κατά τη διάρκεια της έκρηξης της ψηφιακής τεχνολογίας και των smartphone με κάμερα, σεβάστηκε τις αξίες της φωτογραφίας ταινιών. Το 2017, αγόρασε μια κινηματογραφική κάμερα για λιγότερο από 10 δολάρια και αμέσως άρχισε να καταγράφει την κουλτούρα του δρόμου ως τρόπο διατήρησης της πόλης της εφηβείας του. Ο Olosunde άρχισε επίσης να δημιουργεί αυτοπροσωπογραφίες χρησιμοποιώντας το τρίποδο του μπαμπά του. Κάνοντας ιππασία στην πόλη και αναζητώντας γραφικές όψεις που θα ολοκλήρωναν το ντύσιμό του, έγινε επαγγελματίας φωτογράφος μόδας, ακολουθώντας το πάθος του για τα αυτοπορτρέτα του δρόμου και ανακαλύπτοντας επίσης υπανάπτυκτες περιοχές που μοιάζουν με την παλιά Νέα Υόρκη, με διατηρημένες γειτονιές όπως το Bed-Stuy και Φορτ Γκριν. Η αγάπη τους για την ιστορία και τη μόδα τον πήγε σε άλλο επίπεδο.

Σήμερα έχει ένα χαρακτηριστικό μείγμα μοναδικού στυλ και σοφίας του σχεδιασμού της πόλης, και η πρακτική του στην αυτοπροσωπογραφία συνεχίζει να αναπτύσσεται καθώς προσθέτει στη δουλειά του πειραματικές μεθόδους όπως διπλές εκθέσεις. Οι πρακτικές του τονώνουν την καρδιά του hip-hop. Με τη φωτογραφική μηχανή του 120 Yashica από τη δεκαετία του 1950, ο Olosunde άρχισε να κάνει διπλές εκθέσεις λέγοντας ότι του αρέσει να προσαρμόζεται και να αλλάζει. Είναι ο φωτογράφος και το θέμα της τέχνης του, αλλά δεν μοιάζει με τον Samuel Fosso ή τον Tseng Kwong Chi - έναν εννοιολογικό φωτογράφο ή φωτογράφο περφόρμανς. Το στυλ του είναι να αναμειγνύει τη μόδα με το πορτρέτο συγχωνεύοντάς τα σε ένα μοναδικό έργο. Σε συνέντευξή του δηλώνει ότι βλέπει το στυλ ως μορφή έκφρασης και ότι αυτή η έκφραση είναι κάτι που οι άνθρωποι από τη Νέα Υόρκη είναι φυσικά και συνηθισμένοι, καθώς είναι ένα μέρος για μεταβάσεις όπου οι άνθρωποι γνωρίζουν καλύτερα πώς ντύνονται.

Βλέπει τη μόδα ως μια μορφή εκδήλωσης και στη Νέα Υόρκη μπορεί κανείς να δει πόσο γραφικοί είναι οι άνθρωποι. Σε πόλεις όπως η Νέα Υόρκη και το Τόκιο, οι χώροι δημόσιας συγκοινωνίας, οι άνθρωποι καταφέρνουν να είναι πιο προσεκτικοί όσον αφορά τα ντύσιμό τους, επειδή είναι ανάμεσά τους συνεχώς, επομένως νοιάζονται για την εμφάνισή τους. Στη Νέα Υόρκη, οι άνθρωποι βρίσκονται ταυτόχρονα σε δημόσιο χώρο, έτσι σκέφτονται πώς να συστηθούν με έναν τρόπο που είναι μοναδικός και πιστός σε αυτό που είναι. Και ο Ολοσούντε είναι ένας από αυτούς τους ανθρώπους, όπως συμφωνεί και ο ίδιος.