Anish Kapoor-Chelsea
In 2016 verwierf de Britse kunstenaar Anish Kapoor de exclusieve rechten van Surrey NanoSystems om Vantablack te gebruiken, het zwartste synthetische materiaal ooit gemaakt. Vantablack is gemaakt van dicht opeengepakte koolstofnanobuisjes die bijna al het licht absorberen, waardoor alles wat ermee bedekt is, er uitziet als een onberispelijke matzwarte leegte, ongeacht de vorm of grootte. Dit opent grenzeloze artistieke mogelijkheden. Kapoors eerste concept was om de wijzerplaat van een duur luxe horloge te bedekken met Vantablack.
Hij heeft echter ook enkele kunstwerken gemaakt met Vantablack, die debuteren in de Lisson Gallery in New York. Onder enkele grotere overdreven schilderijen en diverse zwarte voorwerpen gemaakt van materialen zoals hars, canvas en glasvezel bevinden zich nieuwe "Non-Object Black" -stukken waarin Vantablack wordt gebruikt. Deze omvatten een pilaar van meer dan 30 cm hoog, een paneel met twee halve bollen, een ander paneel met een hoedachtig uitsteeksel en een ruitvorm - allemaal verzegeld in de glazen dozen waarin ze werden geleverd om de perfectie van het materiaal te behouden. Zelfs een stofje kan het effect van deze dichte, zwarte oppervlakken die op de ruimte lijken, verpesten.
Hoewel de stukken eenvoudig zijn, afgezien van het materiaal, is Vantablack anders dan alles wat je eerder hebt gezien. De recensent had moeite om adequate beschrijvingen te vinden, zoals schaduwen op de maan die effen waren gemaakt, een digitale storing of scheuren in de werkelijkheid.
Nancy Holt - Financieel district
Een van de beroemdste werken van Nancy Holt is 'Sun Tunnels', vier grote betonnen buizen gerangschikt volgens zonnecycli en gegraveerd met sterpatronen, gelegen in de woestijn van Utah. Een ander bekend stuk is wellicht 'East Coast/West Coast', een video uit 1969 waarin Holt en haar man Robert Smithson de kunst uit de jaren zestig hekelen, waarbij hij het vrije West Coast-perspectief uitbeeldt en zij een rigoureus oosters standpunt vertegenwoordigt.
Deze werken zijn naast andere te zien in de tentoonstelling "Perspectives" in Dunkunsthalle, een door kunstenaars gerunde ruimte in een voormalige donutwinkel. Daarin bespreken Holt en criticus Frederick Ted Castle beelden van een stadsbeeld, bekeken door ronde gaten in een zwarte kaart, waarbij ze simplistische conclusies vermijden terwijl ze proberen bekende elementen zoals auto's en gebouwen opnieuw te zien. Net als de astronomisch uitgelijnde openingen van 'Sun Tunnels' dienen de gaten in de kaart als hulpmiddel om iemands gezichtspunt te veranderen - wat het doel van de tentoonstelling om alternatieve perspectieven te presenteren versterkt.
Ser Serpas-Chinatown
Ser Serpas vermijdt verveling door een meeslepende installatie in plaats van een standaard schilderijententoonstelling. De werken zweven tussen abstractie en figuratie, waarbij aardetinten en rood domineren op vlakke, primitieve oppervlakken die doen denken aan oude grotschilderingen van zittende vrouwelijke naakten.
Ze heeft 16 van de 17 titelloze schilderijen uit 2023 geplaatst in en op een grote witte kubus die rust op schragen en krukken aan de achterkant van de galerij. Ontbrekende delen van de boven- en achterkant onthullen het interieur van de structuur vanuit verschillende hoeken.
Uitzicht op de grote schilderijen aan de buitenkant is alleen van dichtbij mogelijk terwijl je door de smalle ruimte tussen een kubus en de muur loopt. Als je van achteren naar binnen kijkt, zie je een nagebootst kunstenaarsatelier. Zorgvuldige observatie onthult verbanden tussen figuren: de ene lijkt vanaf een houten paneel op het canvas van de ander te zijn gedrukt, en een schilderij dat door kant is weergegeven, creëert spiegeloppervlakken.
Deze terloops ingenieuze ruimtelijke opstelling suggereert een metaforische uitwisseling tussen lichamen, en portretteert het creatieve proces dat wordt getoond in Serpas' configuratie, waarbij zowel de geest als de ogen worden betrokken.