Το υποψήφιο για Όσκαρ «Killers of the Flower Moon» συνδυάζει δράμα γουέστερν και αληθινή ιστορία εγκλήματος

Μια στοιχειωμένη σκηνή από νωρίς στο «Killers of the Flower Moon» του Μάρτιν Σκορτσέζε δείχνει τις σιλουέτες των ανδρών που εργάζονται σε ένα δυσοίωνο κοκκινωπό κενό, που μοιάζει με βασανισμένες ψυχές στην κόλαση. Αν το έχετε δει, πιθανότατα γνωρίζετε ότι είναι μια ανησυχητική εικόνα που θέτει τις βάσεις για τα ανησυχητικά αληθινά γεγονότα που ξετυλίγονται στην ταινία. Προσαρμοσμένη από το μη μυθιστόρημα βιβλίο του Ντέιβιντ Γκραν, η ταινία ζωντανεύει μια απαίσια περίοδο βίας και απληστίας που στοχεύει το έθνος Osage στη δεκαετία του 1920.

Επιφανειακά, ένα δυτικό δράμα εποχής για τους Osage Murders μπορεί να φαίνεται σαν άγνωστη περιοχή για τον Scorsese, γνωστό περισσότερο για τις σκληρές ταινίες του για το οργανωμένο έγκλημα στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο, έχει αποδείξει τον εαυτό του ευέλικτο σκηνοθέτη, μεταφέροντας κοινό σε διαφορετικές εποχές και τοποθεσίες, διατηρώντας παράλληλα το στιλ της υπογραφής του. Εδώ, αντιμετωπίζει ένα τραγικό κεφάλαιο από την ιστορία της Οκλαχόμα με τη μέγιστη προσοχή και συναισθηματική οξύτητα.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας καριέρας του, ο Σκορσέζε ενήργησε ως συνήγορος για τη διατήρηση της τέχνης του κινηματογράφου. Ενώ το υπόβαθρό του έγκειται στην καταγραφή αστικών δρόμων και μαφιόζων, βρίσκει συνεχώς νέους τρόπους για να δώσει νέα πνοή σε καθιερωμένα είδη. Στο «Killers of the Flower Moon», τιμά το Western χρησιμοποιώντας το πλαίσιο του για να ρίξει φως σε μια ανησυχητική ιστορική αδικία. Σε όλη τη διάρκεια του "Killers of the Flower Moon", ο Σκορσέζε αποδεικνύει ότι υπάρχουν πολλοί αποτελεσματικοί τρόποι για να πεις ιστορίες με νόημα. Η ταινία επανεξετάζει ένα σκοτεινό κεφάλαιο της αμερικανικής ιστορίας με επίκεντρο το Osage Reservation στη βόρεια Οκλαχόμα τη δεκαετία του 1920, επικεντρωμένο σε πραγματικά εγκλήματα, συμπεριλαμβανομένων των δολοφονιών πολλών δεκάδων μελών της φυλής κατά τη διάρκεια της δεκαετίας. Μερικά θύματα πυροβολήθηκαν, άλλα ανατινάχτηκαν και άλλα πιστεύεται ότι δηλητηριάστηκαν συστηματικά.

Συνυπογράφοντας το σενάριο με τον Έρικ Ροθ, ο Σκορσέζε φέρνει στο υλικό τόσο εκτεταμένο πεδίο εφαρμογής όσο και οικεία πορτρέτα χαρακτήρων. Είναι ένα έπος μεγάλης κλίμακας με εκτεταμένα γραφικά και κίνηση που αρμόζει στο θέμα του. Ωστόσο, ο σκηνοθέτης το ίδιο συχνά μετατοπίζεται σε κλειστούς, σκιώδεις εσωτερικούς χώρους που αντικατοπτρίζουν τα σκοτεινά κίνητρα και τους κινδύνους μέσα. Ο Leonardo DiCaprio πρωταγωνιστεί ως Ernest Burkhart, ο οποίος φτάνει με το τρένο στο Fairfax και κατακλύζεται αμέσως από τη χαοτική ενέργεια των αγνώστων γύρω από την κατάμεστη πλατφόρμα. Ως βετεράνος του πολέμου παρασυρόμενος στο πλήθος, ο Έρνεστ εμφανίζεται γεμάτος ενέργεια και κατανοητά σαστισμένος από το άγνωστο περιβάλλον του. Μέσω της προσγειωμένης ερμηνείας του Ντι Κάπριο και της επιδέξιας ισορροπίας της ζυγαριάς από τον Σκορσέζε - επεκτατική όταν μεταφέρει τα ανοιχτά σύνορα της περιόδου αλλά οικεία όταν εκθέτει τις σκιές της. Χρησιμεύει τόσο ως φόρος τιμής στις χαμένες ζωές όσο και ως υπενθύμιση της συνεχιζόμενης αναζήτησης δικαιοσύνης.

Ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο και η Λίλι Γκλάντστοουν παρουσιάζουν τη σχέση του Έρνεστ και της Μόλι με τον νατουραλισμό, που αναπτύχθηκε τόσο αυθεντικά μεταξύ των δύο ηθοποιών. Γρήγορα γίνεται η συναισθηματική άγκυρα της ιστορίας. Στα 48 του, ο Ντι Κάπριο υποδύεται τον Έρνεστ περίπου δύο φορές μεγαλύτερο από τον πραγματικό του ομόλογό του. Η ηλικία έχει δώσει στο πρόσωπο του Ντι Κάπριο μεγαλύτερη ευαισθησία και εκφραστικότητα στην οθόνη.

Για να μην αναφέρουμε, η Λίλι Γκλάντστοουν κέρδισε μια ιστορική υποψηφιότητα για Όσκαρ για την κορυφαία ερμηνεία της στο «Killers of the Flower Moon». Η 37χρονη ηθοποιός κέρδισε την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ στην κατηγορία Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας για την ευαίσθητη ερμηνεία της Mollie Burkhart. Επιπλέον, η υποψηφιότητά της ορόσημο τη σηματοδοτεί ως την πρώτη ιθαγενή Αμερικανίδα που αναγνωρίστηκε στον τομέα της καλύτερης ηθοποιού.

Ενώ οι ιθαγενείς ηθοποιοί όπως η Keisha Castle-Hughes για το "Whale Rider" και η Yalitza Aparicio για το "Roma" έχουν λάβει προηγουμένως την προσοχή των Όσκαρ, η Gladstone γίνεται τώρα η πρώτη από τις Ηνωμένες Πολιτείες που επιτυγχάνει αυτήν την τιμή. Η υποψηφιότητά της υπογραμμίζει την εστίαση της ταινίας στην ακριβή αναπαράσταση των ανθρώπων του Osage στο επίκεντρο του διαβόητου μυστηρίου της δολοφονίας.