Γυναίκες στην τέχνη: ανακαλύψτε τις πραγματικά ενδυναμωτικές γυναίκες καλλιτέχνες στην ιστορία

Τις τελευταίες δεκαετίες, οι φωνές των γυναικών καλλιτεχνών έχουν γίνει πιο δυνατές και το ενδιαφέρον για τις γυναίκες καλλιτέχνες της ιστορίας έχει αυξηθεί επίσης. Αυτές οι γυναίκες, που τα κατάφεραν παρά τις αντιξοότητες, τώρα τυγχάνουν μεγαλύτερης αναγνώρισης για τη δουλειά τους. Αυτή είναι μια ευκαιρία να γιορτάσουμε μερικές από τις πρωτοπόρες γυναίκες καλλιτέχνες της ιστορίας εξερευνώντας τις ιστορίες και την τέχνη τους.

Ιστορικά, οι συζητήσεις για την τέχνη συχνά αποκλείουν τις συνεισφορές γυναικών καλλιτεχνών επειδή αντιμετώπισαν εμπόδια στην πρόσβαση στις ίδιες ευκαιρίες με τους άνδρες καλλιτέχνες.

Αλλά οι γυναίκες είχαν περιορισμένη πρόσβαση σε θέσεις μαθητείας ή άλλη εκπαίδευση στο στούντιο, ενώ οι άνδρες είχαν μεγαλύτερη ευκολία στην αναζήτηση τους. Αυτή η ανισότητα οδήγησε τους άνδρες να κυριαρχούν στην καλλιτεχνική σκηνή, ενώ οι γυναίκες, αν μπορούσαν να ασκήσουν τέχνη καθόλου, έπρεπε να αρκεστούν με λιγότερα. Παρά αυτές τις προκλήσεις, πολλές γυναίκες καλλιτέχνες αγωνίστηκαν για να ακουστεί η φωνή τους και να δει και να αναγνωριστεί η δουλειά τους. Και σήμερα, ήρθε η ώρα να εκτιμήσουμε τις επιτυχίες αυτών των καλλιτεχνών και τη λάμψη τους. Λοιπόν, εδώ είναι μερικές από τις γυναίκες με τη μεγαλύτερη επιρροή στην τέχνη σε όλη την ιστορία.

Σιρίν Νεσάτ

Η Ιρανή φωτογράφος και σκηνοθέτης Shirin Neshat είναι πρωτοπόρος στον κόσμο της σύγχρονης τέχνης για τα έργα της που ενθαρρύνουν ουσιαστικές συζητήσεις για θέματα που σχετίζονται με τον πολιτισμό, το φύλο και τον χρόνο. Έφυγε από το Ιράν το 1975 για να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϋ και αποφοίτησε με MFA, αλλά δεν ξεκίνησε την καριέρα της παρά μόνο τη δεκαετία του 1990, όταν ένα ταξίδι επιστροφής στο Ιράν την ενέπνευσε να ευαισθητοποιήσει για τις αδικίες στη χώρα της και να αναδείξει σημαντικές ερωτήματα σχετικά με την ισότητα των φύλων και τις πολιτισμικές διαφορές σε παγκόσμια κλίμακα. Η σειρά φωτογραφιών της Women of Allah (1993-1997) αποτυπώνει αυτά τα θέματα μέσω εικόνων γυναικών με παραδοσιακή μουσουλμανική ενδυμασία στολισμένη με το σενάριο και τονισμό με όπλα, ως άμεσο σχόλιο για το ρόλο των γυναικών στην Ισλαμική Επανάσταση και το Ιράν-Ιράκ Πόλεμος. Η Neshat έκτοτε επέκτεινε την πρακτική της στη δημιουργία ταινιών, χρησιμοποιώντας τη δουλειά της ως έκκληση για δράση για όσους ασχολούνται με αυτήν.

Φρίντα Κάλο

Ένα από τα πιο δυνατά αυτοπορτρέτα που δημιούργησε μια γυναίκα καλλιτέχνης πρέπει να είναι αυτά της Φρίντα Κάλο, μιας Μεξικανής δεξιοτέχνη του συμβολισμού και της πολυπλοκότητας της σύνθεσης. Γεννημένη έξω από την Πόλη του Μεξικού το 1907, υπέστη σοβαρά τραύματα στην εφηβεία της λόγω ατυχήματος με λεωφορείο. Αυτές οι πληγές θα την επηρέαζαν για μεγάλο μέρος της ζωής της, αλλά μια πηγή παρηγοριάς για μια κατάκοιτη νεαρή Κάλο ήταν η ζωγραφική, χάρη σε μια ειδική συσκευή καβαλέτο που κατασκεύασε η μητέρα της. Αυτές οι μελέτες συμβάλλουν στο δια βίου πάθος της καλλιτέχνιδας για τη ζωγραφική ως τρόπο έκφρασης των συναισθημάτων της.

Artemisia Gentileschi

Η Artemisia Gentileschi είναι μια ουσιαστική φιγούρα σε κάθε λίστα γυναικών καλλιτεχνών σε όλη την ιστορία, η οποία ήταν μια ιστορία επιτυχίας της εποχής του μπαρόκ. Είχε πρόσβαση στη ζωγραφική καθώς ο πατέρας της, Orazio, ήταν ένας καθιερωμένος ζωγράφος με το δικό του στούντιο όπου μπορούσε να εκπαιδευτεί. Παρά την κακομεταχείριση από τους άντρες με τους οποίους μοιραζόταν τον χώρο, μια κοινή εμπειρία για τις γυναίκες σε ανδροκρατούμενους τομείς κατά τη διάρκεια της ιστορίας, απάντησε δημιουργώντας ένα ισχυρό έργο που αγκάλιασε τη δραματική γοητεία της εποχής του μπαρόκ και ξεπέρασε εκείνη οποιουδήποτε από τους συγχρόνους της. συμπεριλαμβανομένου του δασκάλου της τον οποίο είχε κατηγορήσει για βιασμό. Η δύναμή της ως καλλιτέχνης είναι εμφανής στο Self-Portrait as the Allegory of Painting (1638-1639), όπου απεικονίζει τον εαυτό της ως την κυριολεκτική ενσάρκωση της ζωγραφικής.

Rosa Bonheur

Η Rosa Bonheur, μια ζωγράφος του 19ου αιώνα, γνωστή για το προοδευτικό της στυλ, ήταν ικανή να αποτυπώνει την ομορφιά της φύσης και των ζώων. Ένα από τα πιο διάσημα έργα της, «The Horse Fair» (1852), απεικονίζει την ενέργεια και τη δραστηριότητα μιας παρισινής αγοράς αλόγων. Ο πίνακας χρειάστηκε πάνω από ένα χρόνο για να ολοκληρωθεί και έγινε κρυφά, με την Bonheur να μεταμφιέζεται σε άντρα για να αποφύγει την ανεπιθύμητη προσοχή.

Τζόρτζια Ο'Κιφ

Η Georgia O'Keeffe είναι αληθινή πρωτοπόρος της αφηρημένης ζωγραφικής και δεν φοβόταν να παίξει με το χρώμα και τη σύνθεση για να απαθανατίσει μαγευτικές απόψεις της αμερικανικής γεωγραφίας. Φανταζόταν τον ορίζοντα των πόλεων όταν ζούσε στη Νέα Υόρκη, αλλά ζωγράφισε επίσης εικονικά πανοράματα της Νοτιοδυτικής.

Η καλλιτέχνις απλοποίησε πολλά από τα παραδοσιακά στοιχεία της τέχνης της για να δημιουργήσει ένα στυλ που αντέδρασε στους Ευρωπαίους σύγχρονούς της και δημιούργησε ένα σπίτι για τα αμερικανικά έργα τέχνης στην παγκόσμια σκηνή. Μεταξύ των πιο διάσημων θεμάτων της είναι οι πίνακές της με άνθη, όπου έκοψε βλέμματα λουλουδιών τόσο κοντά που έγιναν έρευνες σε μορφή και χρώμα. Τα πέταλα αποκαλύπτουν μια μυριάδα ανθοφοριών σε ένα σχεδόν μαγικό έδαφος, καθώς η O'Keeffe δείχνει στους θεατές της τις πιέσεις μεταξύ των γεγονότων της ερημιάς και του μεγαλείου της σύλληψης.

Συμπερασματικά

Παρά τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν οι γυναίκες καλλιτέχνες στο παρελθόν, πολλές έχουν καταφέρει ακόμα να δημιουργήσουν αξιόλογα έργα τέχνης. Αν και κάποιοι μπορεί να μην έχουν λάβει την αναγνώριση που τους άξιζε, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε το πάθος και τη φιλοδοξία τους. Αυτές οι γυναίκες έχουν αφήσει πίσω τους μια κληρονομιά από αγαπημένα και διαχρονικά έργα τέχνης.