Η τεχνητή νοημοσύνη αποκαλύπτει κρυμμένα έργα τέχνης σε διάσημους πίνακες

Με την έλευση των νέων τεχνολογιών, οι ερευνητές και οι ιστορικοί τέχνης είναι πλέον σε θέση να αποκαλύψουν νέες πληροφορίες σχετικά με χαμένα και κατεστραμμένα έργα τέχνης. Τεχνικές όπως η ακτινογραφία και η υπέρυθρη απεικόνιση επέτρεψαν στους ειδικούς να δουν κάτω από την επιφάνεια των πινάκων, αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες που προηγουμένως ήταν κρυμμένες. Για παράδειγμα, η απεικόνιση ακτίνων Χ έχει χρησιμοποιηθεί για να αποκαλυφθεί μια αυτοπροσωπογραφία του Βίνσεντ βαν Γκογκ κάτω από έναν από τους άλλους πίνακές του, ενώ η υπέρυθρη απεικόνιση έχει χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση κάτω σχεδίων στον Μυστικό Δείπνο του Λεονάρντο ντα Βίντσι.

Εκτός από αυτές τις τεχνικές απεικόνισης, άλλες τεχνολογίες όπως η τρισδιάστατη εκτύπωση και η μοντελοποίηση σε υπολογιστή χρησιμοποιούνται επίσης για την αποκατάσταση και τη διατήρηση κατεστραμμένων έργων τέχνης. Για παράδειγμα, η τρισδιάστατη εκτύπωση έχει χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ακριβών αντιγράφων εύθραυστων αρχαίων κυλίνδρων, επιτρέποντας στους ερευνητές να τα μελετήσουν χωρίς να διακινδυνεύσουν περαιτέρω ζημιές. Ομοίως, η μοντελοποίηση υπολογιστή έχει χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία εικονικών ανακατασκευών κατεστραμμένων έργων τέχνης, επιτρέποντας στους ειδικούς να τα μελετήσουν με μεγαλύτερη λεπτομέρεια και ακόμη και να αναπτύξουν σχέδια αποκατάστασης.

Η χρήση νέων τεχνολογιών βοηθά στην αποκάλυψη νέων πληροφοριών για μερικά από τα μεγαλύτερα έργα τέχνης του κόσμου, φέρνοντάς μας πιο κοντά στην κατανόηση της πραγματικής ιστορίας και της σημασίας τους. Χρησιμοποιώντας αυτά τα εργαλεία, μπορούμε να συνεχίσουμε να διατηρούμε και να προστατεύουμε αυτά τα ανεκτίμητα κομμάτια της πολιτιστικής μας κληρονομιάς για τις μελλοντικές γενιές. Για παράδειγμα, η τεχνητή νοημοσύνη (AI) χρησιμοποιείται για την αποκατάσταση και τη διατήρηση κατεστραμμένων ή χαμένων έργων τέχνης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η τεχνητή νοημοσύνη είναι ακόμη σε θέση να αποκαλύψει λεπτομέρειες σχετικά με ένα έργο τέχνης που προηγουμένως είχε κρυφτεί ή χαθεί. Για παράδειγμα, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάλυση εικόνων ακτίνων Χ και υπέρυθρων έργων ζωγραφικής για να αποκαλύψει κρυφά στρώματα ή κάτω σχέδια. Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να δημιουργήσει εικονικές ανακατασκευές κατεστραμμένων έργων τέχνης, επιτρέποντας στους ειδικούς να μελετήσουν και να αναπτύξουν σχέδια αποκατάστασης για αυτά τα κομμάτια.

Μέχρι στιγμής, η τεχνητή νοημοσύνη αποδεικνύεται πολύτιμο εργαλείο στον τομέα της αποκατάστασης και διατήρησης της τέχνης. Χρησιμοποιώντας την τεχνητή νοημοσύνη για να αποκαλύψουν κρυφές λεπτομέρειες και να δημιουργήσουν εικονικές ανακατασκευές, οι ειδικοί μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα τα κατεστραμμένα και χαμένα έργα τέχνης και να αναπτύξουν σχέδια για τη διατήρησή τους για τις μελλοντικές γενιές. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιείται για την ανάλυση εικόνων ακτίνων Χ και υπέρυθρων έργων ζωγραφικής για να αποκαλύψει κρυφές λεπτομέρειες ή υποσχήματα. Η ανθρώπινη συνεισφορά σε αυτή τη διαδικασία περιλαμβάνει τον καθαρισμό της εικόνας ακτίνων Χ για την αφαίρεση στοιχείων από τη ζωγραφική της επιφάνειας και τη συλλογή ενός συνόλου δεδομένων των έργων του καλλιτέχνη για να μάθει το μηχάνημα το στυλ τους.

Ωστόσο, η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης στην αποκατάσταση και τη συντήρηση τέχνης δεν είναι χωρίς προκλήσεις. Ένα εμπόδιο που έχουν συναντήσει οι ερευνητές είναι οι περιορισμένες πληροφορίες που παρέχουν οι παραδοσιακές ακτίνες Χ, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά σε πίνακες ζωγραφικής τον 19ο αιώνα. Για να ξεπεραστεί αυτό, οι συντηρητές συχνά παίρνουν δείγματα από τον καμβά για να μάθουν περισσότερα για τα υλικά, τις χρωστικές και πιθανές ζημιές. Ωστόσο, οι νεότερες τεχνολογίες σάρωσης τους επιτρέπουν πλέον να λαμβάνουν αυτές τις πληροφορίες χωρίς να αγγίζουν το έργο.

Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου συνεργάστηκε με το University College του Λονδίνου και το Imperial College του Λονδίνου σε ένα έργο που ονομάζεται Art Through the ICT Lens (ARTICT) για την παραγωγή πιο καθαρών εικόνων έργων ζωγραφικής χρησιμοποιώντας εξοπλισμό σάρωσης τελευταίας τεχνολογίας.

Ένας από τους πίνακες που έχουν μελετηθεί ως μέρος αυτού του έργου είναι η Doña Isabel de Porcel (περίπου 1805) του Francisco de Goya, η οποία έχει ένα κρυφό πορτρέτο ενός άνδρα από κάτω. Για να αποκαλυφθεί αυτό το κρυφό πορτρέτο, συνδυάστηκαν πολλαπλές σαρώσεις από διαφορετικές περιοχές του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, μια διαδικασία που προηγουμένως γινόταν χειροκίνητα. Ωστόσο, χάρη στην έρευνα που έγινε στο πλαίσιο του έργου ARTICT, αυτή η διαδικασία μπορεί πλέον να γίνει με χρήση υπολογιστή.

Μερικοί άνθρωποι αμφισβήτησαν την ακρίβεια των έργων που επιχειρούν να αναδημιουργήσουν χαμένα έργα τέχνης χρησιμοποιώντας τεχνολογία. Για παράδειγμα, η προσπάθεια της Google Arts & Culture να ξαναχρωματίσει τους Πίνακες της Σχολής του Klimt, οι οποίοι καταστράφηκαν σε πυρκαγιά και είναι γνωστοί μόνο μέσω ασπρόμαυρων φωτογραφιών, έχει επικριθεί για τη χρήση υπερβολικής καλλιτεχνικής άδειας και τη μείωση των πινάκων σε "κινούμενα σχέδια". Αντίθετα, ο Erdmann προσπάθησε να περιορίσει την ανθρώπινη αισθητική συμβολή στις δικές του ανακατασκευές και η τελική εικόνα επιλέγεται από έναν αλγόριθμο και όχι από ειδικούς. Αυτοί οι τύποι έργων προσφέρουν την ευκαιρία να εξερευνήσετε πώς θα μπορούσε να έμοιαζε ένα χαμένο αριστούργημα και αποτελούν μέρος μιας μακράς παράδοσης ιστορικών ανακατασκευών. Ωστόσο, πρόσφατα δημιουργήθηκαν και βιώθηκαν ψηφιακά, επιτρέποντας στο πρωτότυπο έργο να παραμείνει αμετάβλητο. Οι καλύτερες από αυτές τις προσπάθειες είναι ανοιχτά ασαφείς, χρησιμεύοντας ως αφετηρία για τη δική μας φαντασία.