Tijdens het begin van de 20e eeuw ontstond het Amerikaanse realisme als een belangrijke beweging in de literatuur, muziek en beeldende kunst in de Verenigde Staten. Deze periode viel samen met de snelle ontwikkeling van het land, gekenmerkt door diepgaande industriële, economische en sociaal-culturele verschuivingen. Als reactie daarop ontstond de wens om het Amerikaanse landschap en de stedelijke omgeving op authentieke wijze weer te geven door middel van artistieke expressie. Deze beweging had tot doel de essentie van het dagelijks leven vast te leggen, waarbij de nadruk werd gelegd op de weergave van gemiddelde Amerikanen en het aparte karakter van Amerikaanse steden.
In de voorhoede van deze beweging bevonden zich de Ashcan School, ook wel bekend als The Eight, en de bredere Amerikaanse beweging voor regionalisme. In de bruisende metropool New York uit het begin van de 20e eeuw begon een kunstenaarscollectief het dagelijkse bestaan van de stad in beeld te brengen door middel van realistische afbeeldingen van de architectuur en de inwoners, vooral die uit de arbeidersklasse. Deze kunstenaars verwierpen de idealen van het Amerikaanse impressionisme en probeerden de vitaliteit en ruigheid van het stadsleven over te brengen, terwijl ze ook reflecteerden op het sociaal-politieke klimaat van die tijd. Ga verder en verdiep je in de werken en invloeden van de opmerkelijke kunstenaars die verbonden zijn aan The Ashcan School.
George Bellows
George Bellows was gefascineerd door de tumultueuze en harde aspecten van het stadsleven, die hij levendig verbeeldde in zijn kunstwerken met bruisende en ruige straattaferelen, diepgewortelde bokswedstrijden en slecht verlichte stadsgezichten. Vooral zijn boksschilderijen lieten een blijvende impact achter op het traject van de kunstgeschiedenis.
Robert Henri
Robert Henri, aanvankelijk opgeleid in het impressionisme, onderging in het begin van de 20e eeuw een transformatie, op zoek naar een meer authentieke weergave van de werkelijkheid die een weerspiegeling was van zijn hedendaagse tijd. Hij concentreerde zich op het alledaagse spektakel en gebruikte gedurfde en energieke penseelvoering om vluchtige momenten vast te leggen van anonieme individuen die door de straten van de stad navigeren. Zijn aanpak weerspiegelde die van een journalist, die zich verdiepte in de essentie van het moderne stadsleven.
Everett Shinn
Everett Shinn kreeg bekendheid door zijn afbeeldingen van theaters in New York, die soms deden denken aan het werk van Degas, zij het met een duidelijke nadruk op de dynamische wisselwerking tussen publiek en performer. Als jongste lid van The Ashcan Group viel Shinn op door zijn voorkeur voor pastelkleuren als medium, die afweek van de keuzes van zijn collega's.
George Benjamin Luks
George Benjamin Luks kreeg bekendheid door zijn schilderijen die de uitdagende levens van de verarmde inwoners van de Lower East Side van Manhattan weergeven. In plaats van zich uitsluitend op de ontberingen te concentreren, probeerde hij de momenten van vreugde en schoonheid vast te leggen die met elkaar verweven waren in hun bestaan.
Willem Glackens
William Glackens, een van de oprichters van The Ashcan School, richtte zijn artistieke lens op de omgeving van zijn studio in New York, met name Washington Square Park. Naast zijn inspanningen op het gebied van de beeldende kunst maakte Glackens ook indruk als commercieel illustrator, met humoristische afbeeldingen van inwoners van New York City.
Johannes Sloan
De artistieke bezigheden van John Sloan draaiden voornamelijk om het vastleggen van de alledaagse ervaringen van gewone individuen, geïllustreerd in zijn opmerkelijke werk "McSorley's Bar", geschilderd in 1912 na zijn regelmatige bezoeken aan het establishment. Daarnaast droeg Sloan illustraties bij voor de socialistische publicatie "The Masses" en deelde hij zijn expertise als docent aan de Art Students League.
Edward Hopper
Edward Hopper, misschien wel de meest bekende van de groep, uitte zijn onwil om geassocieerd te worden met The Ashcan School, omdat hij het gevoel had dat zijn werk qua geest uiteenliep. Niettemin kwam Hopper naar voren als een vooraanstaande figuur in het Amerikaanse realisme, die zich onderscheidde door zijn duidelijk gedefinieerde stijl. Hij kreeg veel lof voor zijn serene maar verontrustende weergaven van Amerikaanse landschappen en stedelijke omgevingen.
Het Amerikaanse regionalisme ontstond als reactie op de Grote Depressie, waarbij vooral scènes uit het leven op het platteland en in kleine steden in het Amerikaanse middenwesten werden getoond. De beweging bood een authentiek beeld van agrarische gemeenschappen en groeide tussen 1930 en 1935 in populariteit, en bood troost via de realistische afbeeldingen van het Amerikaanse platteland. Onder de belangrijkste voorstanders waren Grant Wood, Thomas Hart Benton en John Steuart Curry, gezamenlijk het 'regionalistische driemanschap' genoemd.
Grant Wood, geboren in het Midwesten, verwierf bekendheid door zijn schilderijen met typische plattelandsfiguren, weergegeven in een gepolijste stijl die doet denken aan realistische Vlaamse renaissancekunst. Zijn meesterwerk, 'American Gothic', geldt als een van de meest iconische Amerikaanse schilderijen van de 20e eeuw en belichaamt de geest van het tijdperk van de Grote Depressie.