Nieodkryte piękno Ugandy

Mimo że Uganda nie jest tak popularna jak inne afrykańskie miejsca na safari, oferuje niesamowitą różnorodność miejsc do odkrycia. Jako jeden z najbezpieczniejszych krajów Afryki Wschodniej, jest to idealne miejsce na przygodę na świeżym powietrzu. Oto 5 najlepszych miejsc, które warto zobaczyć w tym wyjątkowym kraju.

Chociaż Uganda pozostaje mniej znana niż inne popularne miejsca safari w Afryce Wschodniej, sytuacja powoli się zmienia w miarę odkrywania przez podróżnych jej niewykorzystanych atrakcji. Przez wiele lat jego reputacja była niesprawiedliwie nadszarpnięta burzliwą przeszłością pod rządami Idi Amina w latach 70. Media zwykle skupiają się również na kwestiach bezpieczeństwa w krajach sąsiadujących, takich jak DRK, przyćmiewając stabilność Ugandy.

Jednak pod negatywnymi nagłówkami kryje się kraj bogaty w naturalne piękno i przyjazną kulturę. Od goryli górskich w Bwindi po grzmiące wodospady Murchison – Uganda może poszczycić się oszałamiającymi krajobrazami i bogatą przyrodą w dobrze zarządzanych parkach narodowych. Oprócz safari kraj ten niezmiennie przoduje w lekkoatletyce, takiej jak biegi długodystansowe i siatkówka, pokazując siłę i talent swoich obywateli. Odwiedzający szybko zorientują się, że w Ugandzie jest znacznie bezpieczniej, niż sądzono. Jej serdeczni mieszkańcy są przykładem gościnności Afryki Wschodniej wszędzie tam, gdzie podróżuje się przez malownicze wyżyny, wyspy lub lasy tropikalne. Jedzenie, rękodzieło i autentyczne doświadczenia dają głęboki wgląd w różnorodne kultury regionalne.

Chociaż jej historia była burzliwa, dziś Uganda jest tętniącym życiem krajem znanym z ochrony środowiska, wzrostu gospodarczego i postępowego przywództwa w takich obszarach jak działania klimatyczne i wzmacnianie pozycji kobiet. Bogactwo atrakcji i przyjazna atmosfera sprawiają, że jest to idealne miejsce dla osób poszukujących nowych miejsc stosunkowo nietkniętych przez masową turystykę w Afryce. Najlepiej strzeżoną tajemnicą Ugandy jest to, że pod dostrzegalnym ryzykiem kryje się naturalny raj i ludzie oddani pokazywaniu odwiedzającym ich prawdziwej historii.

Chociaż Rwanda z powodzeniem zyskała miano mekki trekkingu goryli dzięki sponsoringowi takich klubów jak Arsenal, niewielu zdaje sobie sprawę, że sąsiednia Uganda jest domem dla prawie połowy pozostałej populacji goryli górskich. Tak naprawdę w Ugandzie znajdują się jedyne dwa parki narodowe na świecie poświęcone wyłącznie ochronie krytycznie zagrożonych małp człekokształtnych – Park Narodowy Bwindi Impenetrable i Park Narodowy Mgahinga Gorilla. Z tych dwóch Bwindi jest zdecydowanie najważniejszym celem trekkingu z gorylami.

Ponad 20 rodzin goryli, położonych w bujnym, spowitym chmurami lesie deszczowym, zostało przyzwyczajonych do bliskiej interakcji z odwiedzającymi. Żadna inna lokalizacja nie oferuje tak wciągających wrażeń podczas trekkingu w głąb naturalnego siedliska bambusów i roślin zielnych. Oprócz walki z wilgocią i terenem, wędrowcy nagradzani są magicznymi spotkaniami z oddziałami goryli w swoim żywiole. Dla tych, którzy chcą bezpośrednio przyczynić się do ochrony środowiska, a nie do sponsorowania, Uganda chroni prawie połowę pozostałej na świecie populacji dzikich goryli górskich na dwóch obszarach chronionych. Jej rezerwaty są światową bastionem tych wspaniałych gigantów, choć na razie pozostają poza zasięgiem większości tras safari.

Planując safari w Afryce Wschodniej, uwagę niewątpliwie przyciągają rozległe równiny Masai Mara i Serengetli. Jednak niewielki Park Narodowy Królowej Elżbiety w Ugandzie jest nie mniej imponującym miejscem dzikiej przyrody i kryje w sobie niespodzianki w porównaniu z rozległymi sąsiadami.

Często pomijana ze względu na mniejszą skalę, intymność QENP jest w rzeczywistości mocną stroną. Gęste populacje słoni, hipopotamów, stad lwów i ponad 600 gatunków ptaków można znaleźć w odległości zaledwie godziny jazdy od dowolnego miejsca w parku. Bliskość ta oznacza maksymalizację ograniczonego czasu safari i ograniczenie czasu spędzanego na transporcie pomiędzy obszarami.

Zamiast rozproszonej dzikiej przyrody opierającej się na rozległej otwartej przestrzeni, QENP koncentruje swoje naturalne bogactwa w mozaice siedlisk w swoich zwartych granicach. Wysokie lasy deszczowe są schronieniem dla rzadkich złotych małp i kolorowych turaków. Kołyszące się papirusowe bagna ukrywają płynne ruchy hipopotamów i kozłów wodnych poniżej. A wzdłuż brzegów lasu Maramagambo krokodyle wygrzewają się zaledwie kilka metrów od krawędzi drogi.