Reggae na całym świecie: jak muzyka Boba Marleya na nowo zdefiniowała ostatnie 100 lat

Minęło 45 lat od wydania albumu Exodus Boba Marleya i jako nowa wystawa o rozbłyskach supergwiazdy reggae w Londynie, Arwa Haider bada, jak muzyka odbiła się echem na całym świecie.

Bob Marley: One Love Experience otwiera się w Londynie, w Galerii Saatchi, a gdy wchodzisz do pierwszego pokoju, uderzają Cię unikalne archiwa nagrań jamajskiej celebryty reggae z zespołem The Wailers. Widzisz wystawy ścienne i możesz zobaczyć jedną specjalną płytę, która błyszczy królewską obecnością: kluczowy 10. album Exodus z 1977 roku, nagrany, gdy Marley i jego zespół mieszkali niedaleko Chelsea. Dziś jest to potężne dzieło, które potwierdza międzynarodowy status Marleya i często łączy się z nowymi pokoleniami słuchaczy i publiczności. Ponieważ serce Exodusu jest wielowarstwowe. Już sam tytuł przywodzi na myśl starotestamentową historię Mojżesza, który zabiera swój lud w bezpieczne miejsce i można znaleźć wiele podobieństw z rastafariańską wiarą Marleya. Album przypomina również lot Marleya do Londynu w trudnych czasach wyborów na Jamajce i tuż przed zamachem z 1976 roku, w wyniku którego zranił się on i jego żona, wokalistka Rita Marley. Po tym incydencie spędził ponad rok w Londynie, podczas którego ten album został ukończony.

Magazyn Time nazwał Exodus the 20th Century najważniejszym albumem, dziedzictwem politycznym i kulturowym. Piosenki nasycają One Love Experience i podnoszącą na duchu piosenkę, która nadaje nazwę temu programowi. Kreatywny artysta i przedsiębiorca Cedella stwierdził, że w każdym pokoju jest trochę Boba Marleya, a także kawałki Rity Marley, jego żony. Reżyserem jest jego córka i mówi, że to poruszająca wystawa, która pojedzie do Toronto, Los Angeles, Chicago, Miami, Nowego Jorku, Amsterdamu, Tokio, Seulu, Tel Awiwu i Kingston. Na przestrzeni dziejów Exodus był wznawiany. Jest też wersja z okazji 40-lecia, zmiksowana przez brata Cedelli, Ziggy'ego Marleya. Ale album jest fascynujący, zwłaszcza jeśli słucha się go na winylu. Ma stronę duchową i polityczną - stronę A - i stronę romantyczną - stronę B. Ten album zabiera cię w podróż przez wiele emocji i uczuć, takich jak spokój, ale także udręka. Jest bardzo złożony, a jego przesłanie jest nadal aktualne. Ponieważ rzeczy nie zmieniły się zbytnio od 40 lat temu.

Bob Marley został doceniony w czasie swojej podróży z Londynu, aw 1975 roku on i The Wailers zagrali przedstawienie w miejskim Lyceum Theatre. W 1977 roku Londyn był w niestabilnym stanie z mieszaną polityką, królewską widowiskowością, ruchem punkowym i eksplozją dyskotek. Tak więc Exodus ukierunkowuje tę dziką energię twórczą i ciekawe reakcje artysty. Vivien Goldman pisze, że album był twórczym skokiem od jednego typowego stylu i techniki do nieznanego stylu, a reggae uczyniło go zrozumiałym dla dużej publiczności. Kiedy Marley przyjechał do Londynu, stworzył specjalną muzykę, z którą londyńczycy mogą się utożsamiać, z różnorodnymi tematami, takimi jak klimat i muzyka. Poza tym nie bał się eksperymentować. Artysta mieszkający w Londynie miał ogromny wpływ na filmowca Dona Lettsa, który kręcił niektóre programy Marleya. Później Letts kręcił płyty reggae w punkowym klubie The Roxy i doszło do zderzenia mody z muzyką – przy okazji można obejrzeć dokument o jego życiu Rebel Dread.

Na Exodusie Marley umieścił rewolucyjną muzykę na najbardziej ujmujących melodiach i wpłynął na wzmianki o wielu gatunkach, od ścieżek dźwiękowych protestów po różne globalne covery, w tym singalong One Love z udziałem Manu Chao i Louisa Mhlangi. Marley wykonywał tak wiele różnych rodzajów muzyki, od koszulek piłkarskich po lody. Tak więc, jeśli pójdziesz zobaczyć program, spodziewaj się zobaczyć najważniejsze elementy albumu w kontekście niekończącej się politycznie przemyślanej podróży. Poznaj ostatnie albumy Marley, Survival (1979), Uprising (1980) i Confrontation (1983). Są rzeczywiście polityczne, a piosenki mają znaczenie nawet w dzisiejszych czasach, kiedy wielu ludzi wciąż jest zabieranych z domów z powodu wojny lub niesprawiedliwości. Bo dziś jego muzyka rozbrzmiewa tak samo jak wtedy, bo wciąż płonie ogień. Krótko mówiąc, ten album uderza w naprawdę ponadczasowy akord. Czemu? Ponieważ wciąż istnieją różnice między ludźmi, a Marley ma stale rosnącą publiczność, co czyni go klasykiem. W rzeczywistości jest najbardziej zapamiętanym artystą na świecie.