Ενώ το είδος μπλουζ διαμορφώθηκε στα νότια μέρη των Ηνωμένων Πολιτειών στα τέλη του 19ου αιώνα, η προέλευσή του επεκτείνεται σε διάφορες μουσικές επιρροές από την Αφρική. Αφρικανοί σκλάβοι έφεραν τα πλούσια μουσικά έθιμα τους όταν μεταφέρθηκαν βίαια για να εργαστούν στις αποικίες της Βόρειας Αμερικής. Έτσι, οι πρώτες μορφές της αφροαμερικανικής μουσικής περιείχαν πνευματικά, τα οποία ήταν θρησκευτικά τραγούδια που διακρίνονταν από φωνητική αρμονία, καθώς και τραγούδια εργασίας. Τα τραγούδια της δουλειάς τραγουδήθηκαν ρυθμικά για να παρακολουθήσουν εργασίες που εκτελούνταν σε φυτείες, ενώ οι πνευματικοί βρήκαν τη θέση τους στα βασίλεια της λατρείας.
Αυτά τα λυρικά στυλ, εμποτισμένα με αφρικανικούς ρυθμούς, έθεσαν τη βάση για την ανάπτυξη του μπλουζ. Τα τραγούδια της δουλειάς χρησιμοποιούσαν μοτίβα κλήσης και απάντησης, με τους βασικούς τραγουδιστές να ξεκινούν φράσεις που επαναλαμβάνονταν από άλλους τραγουδιστές. Η συγχώνευση των αφρικανικών λυρικών παραδόσεων με τη λαϊκή μουσική λευκών Ευρωπαίων μεταναστών είχε ως αποτέλεσμα την εμφάνιση νέων μουσικών στυλ. Η παλαιότερη εκδήλωση του μπλουζ, γνωστή ως κάντρι μπλουζ, συνήθως παρουσίαζε έναν σόλο τραγουδιστή που παρακολουθούσε μια κιθάρα ή πιάνο, μερικές φορές συμπληρωμένη από φυσαρμόνικα ή ντραμς. Η πλειοψηφία των τραγουδιστών των μπλουζ ήταν απόγονοι Αφρικανών που μεταφέρθηκαν βίαια στην Αμερική μέσω του διατλαντικού δουλεμπορίου. Οι μοναδικοί καλλιτέχνες της country blues περιλαμβάνουν τους Lead Belly, Blind Lemon Jefferson και Robert Johnson.
Η πρώιμη προέλευση του μπλουζ
Το Delta blues, το οποίο έκανε τις αρχικές του ηχογραφήσεις στη δεκαετία του 1920, είναι μια από τις πρώτες μορφές της μπλουζ μουσικής και έχει τις ρίζες του στο Δέλτα του Μισισιπή. Η περιοχή Δέλτα, που χαρακτηρίζεται από εκτεταμένη φτώχεια, υπέβαλε τους κατοίκους της σε σκληρές συνθήκες διαβίωσης υπό την κυριαρχία των ιδιοκτητών φυτειών. Αυτά τα παραδοσιακά τραγούδια μεταβιβάστηκαν μέσω γενεών από στόμα σε στόμα, με παλιούς στίχους που συχνά προσαρμόστηκαν και μεταβλήθηκαν σε νέες παραλλαγές. Στο Delta blues, η κιθάρα και η φυσαρμόνικα ήταν τα κύρια εργαλεία που χρησιμοποιούνταν για να συνοδεύσουν τα φωνητικά λόγω της φορητότητάς τους. Αυτό το στυλ μπλουζ είναι άκρως ρυθμικό, χαρακτηρίζεται από δυνατά φωνητικά, απλό αλλά βαθύ στίχο και μια εξέχουσα παρουσία slide κιθάρας. Η ουσία της μπλουζ μουσικής βρίσκεται στις μελαγχολικές μελωδίες της. Στα πρώτα της στάδια, η μουσική μπλουζ διατήρησε έναν αργό, συναισθηματικό ρυθμό, χρησιμοποιώντας συγκεκριμένες αρμονίες με έναν τραγουδιστή που συνοδευόταν από κιθάρα.
Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, η Αμερική αποτελούνταν κυρίως από αγροτικές κοινότητες. Ωστόσο, στις αρχές του 20ου αιώνα, ένα σημαντικό κύμα μετανάστευσης έφερε μεγάλο αριθμό ανθρώπων στις βιομηχανικές πόλεις. Ως αποτέλεσμα, παράλληλα με αυτήν την κοινωνική αλλαγή, τα μπλουζ άρχισαν να διαδίδονται καθώς οι άνθρωποι που το τραγουδούσαν και το έπαιζαν μετακόμισαν. Πολλά πρώην σκλαβωμένα άτομα μετακόμισαν από τα χωράφια βαμβακιού των νότιων πολιτειών σε βόρειες πόλεις όπως το Σικάγο και το Ντιτρόιτ, όπου τα μπλουζ πέτυχαν τεράστια δημοτικότητα.
Καθώς το μπλουζ βρήκε το νέο του αστικό σπίτι, διάφορα στυλ εμφανίστηκαν συλλογικά γνωστά ως city blues ή urban blues. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1940 και του 1950, τα μπλουζ της πόλης κατέκλυσαν τα μαύρα κλαμπ και τα μπαρ, με ορισμένα στυλ να ενσωματώνουν επιρροές από την τζαζ και με ενισχυμένα συγκροτήματα. Αξιότιμοι μουσικοί όπως ο Elmore James, ο Howlin' Wolf, ο T-Bone Walker και ο BB King συνέβαλαν σημαντικά στο είδος της πόλης blues.
Ο T-Bone Walker, ένας αξιόλογος κιθαρίστας των μπλουζ, έφερε επανάσταση στον ήχο και την τεχνική της ροκ κιθάρας παρουσιάζοντας μεγάλα σόλο και ωθώντας τον ενισχυτή του σε επίπεδα παραμόρφωσης. Το City blues δημιούργησε επίσης πολλούς σολίστ κιθάρας, συμπεριλαμβανομένων των εμβληματικών BB King και Buddy Guy.
Μέχρι τη δεκαετία του 1960, η δύναμη των μπλουζ είχε ξεπεράσει τα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών, φτάνοντας στο Ηνωμένο Βασίλειο και την υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη. Άγγλοι μπλουζ κιθαρίστες όπως ο Eric Clapton και ο Stan Webb προσπάθησαν να μιμηθούν και να τιμήσουν αυτό το σαγηνευτικό στυλ. Οι προσπάθειές τους άνοιξαν το δρόμο για ένα νέο κύμα μπλουζ ροκ κιθαριστών. Τα μπλουζ έχουν μεταγγίσει κάθε πτυχή της λαϊκής μουσικής και παραμένει η κινητήρια δύναμη πίσω από το είδος της ροκ.
Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, η μουσική μπλουζ έχει μια ποιητική ουσία. Γιατί οι στίχοι των μπλουζ τραγουδιών είναι αφιλτράριστοι και γεμάτοι έντονα συναισθήματα, εμβαθύνοντας σε θέματα αγάπης, μοναξιάς, αδικίας και λαχτάρας για μια καλύτερη ζωή. Μεταβιβασμένοι από τον έναν μουσικό στον άλλο μέσω της προφορικής παράδοσης, αυτοί οι στίχοι χρησιμοποιούν συχνά αργκό και διπλά νοήματα, προσθέτοντας βάθος και πολυπλοκότητα στην αφήγηση. Η απήχηση του μπλουζ εκτείνεται πολύ, επηρεάζοντας σχεδόν κάθε δημοφιλές μουσικό στυλ.
Ένα από τα καθοριστικά χαρακτηριστικά του μπλουζ είναι η απλή αλλά ισχυρή δομή 12 ράβδων του, που παρέχει στους καλλιτέχνες ένα πλαίσιο που επιτρέπει δημιουργική έκφραση και απόδοση. Μέσα σε αυτή τη δομή, οι μουσικοί έχουν την ελευθερία να εξερευνήσουν τις μουσικές τους ιδέες, με αποτέλεσμα μια μυριάδα μοναδικών και ποικίλων ερμηνειών. Αμέτρητοι σύγχρονοι ερμηνευτές, που καλύπτουν είδη τόσο ποικίλα όπως το hip hop, το grime και το rhythm 'n' blues, αναγνωρίζουν τη βαθιά επιρροή της blues μουσικής και των οργανοπαίχτων της στις δικές τους καλλιτεχνικές προσπάθειες. Τα μπλουζ χρησιμεύουν ως κρίσιμη πηγή έμπνευσης, διαμορφώνοντας τη δουλειά τους με ουσιαστικούς τρόπους.