De stijgende populariteit van Disc Golf: een van de snelst groeiende sporten van dit moment

De sport discgolf is ontstaan uit de wijdverbreide populariteit van de frisbee in de jaren zestig en zeventig. Vroege discgolf was informeel, waarbij mensen frisbees gebruikten om naar geïmproviseerde doelen te gooien, zoals bomen, vuilnisbakken, palen en wat er verder maar beschikbaar was. In de loop van de tijd evolueerde het spel naar een meer gestructureerde sport waarbij permanente discgolfbanen centraal stonden. Dus in zekere zin is discgolf vergelijkbaar met traditioneel balgolf, maar er worden vliegende schijven gebruikt in plaats van ballen en knuppels. Spelers richten hun schijfschoten op op palen gemonteerde schijfgolfmanden in plaats van op gaten in de grond. De discgolfmand steekt uit de grond met hangende kettingen en een emmer waar de gegooide schijf landt.

Het doel is om elke hole in zo min mogelijk worpen te voltooien, beginnend bij een teepad en eindigend met de schijf die tot stilstand komt in de basket. Een standaard 18-holes discgolfbaan biedt de structuur voor competitief spel. Spelers gaan hole voor hole verder totdat ze het volledige parcours hebben voltooid, waarbij het laagste aantal worpen tot winnaar wordt uitgeroepen.

Hoewel het doel is om in de basket te landen, verschilt discgolf van balgolf door het flexibele gebruik van het terrein. Discgolfbanen worden doorgaans ontworpen op land dat anders misschien niet geschikt zou zijn voor ontwikkeling of traditionele sportactiviteiten. Dit maakt schilderachtige en uitdagende lay-outs mogelijk, waarbij gebruik wordt gemaakt van de natuurlijke kenmerken van bossen, parken en open ruimtes.

Discgolf is uitgegroeid tot een van de meest toegankelijke sporten voor fitness en recreatie. De eenvoudige regels en plezierige gameplay maken het toegankelijk voor alle leeftijden en niveaus. Het enige dat nodig is om te beginnen is de mogelijkheid om een frisbee te gooien; er zijn geen speciale uitrusting, lidmaatschapsgelden of training vereist. De afgelopen decennia is de populariteit van discgolf in de Verenigde Staten enorm gestegen. Er zijn nu meer dan 7.500 speciale discgolfbanen in het hele land, die mogelijkheden bieden voor informeel of competitief spelen in zowel steden, parken als plattelandsgemeenschappen. Sinds 1976 telde het bestuursorgaan van de sport, de Professional Disc Golf Association (PDGA), meer dan 100.000 leden. Spelers kunnen kiezen uit een uitgebreid menu van meer dan 3.500 goedgekeurde toernooien die jaarlijks worden gehouden.

De positieve ervaring die discgolf biedt, in combinatie met de groeiende vraag naar beter toegankelijke recreatieruimtes, heeft geleid tot een expansieve groei. Wat informeel begon in parken en bosrijke gebieden, ziet nu volwaardige cursussen opduiken in een steeds groter aantal omgevingen. Voor iedereen die zijn gezondheid wil verbeteren door middel van een buitenactiviteit, biedt discgolf een gemakkelijke, sociale en boeiende toegangspoort tot een actieve levenslange sport.

Op de eerste tee bepalen spelers de volgorde in onderling overleg of door het omdraaien van de schijf, waarbij de bedrukte zijde hoofden voorstelt. Degene die de vreemde eend in de bijt is, zal als eerste afslaan.

Voor volgende holes is de tee-volgorde gebaseerd op de score van de vorige hole. De speler met de laagste score gooit als eerste. Een kleine minimarkeringsschijf wordt gebruikt om de ligging (of werppositie) van elke speler te markeren. Deze schijf moet voldoen aan de PDGA-formaatnormen en maakt geen deel uit van normaal afspelen. Spelers laten hun geworpen schijf liggen waar deze tot stilstand komt totdat de minimarker direct vooraan wordt geplaatst en de geworpen schijf raakt, uitgelijnd met de basket. Alleen dan kan de gegooide schijf worden opgepakt.

Een juiste voetplaatsing voor worpen vereist oefening. De "plantvoet" die het gewicht van de werper draagt, moet zich binnen 1 voet achter de minimarkeringsschijflijn bevinden of zo dichtbij als redelijkerwijs mogelijk is zonder voorbij de lijn te gaan. De andere voet kan overal achter een denkbeeldige lijn worden geplaatst die recht naar achteren loopt vanaf de achterkant van de minimarker. De achterste voet kan niet dichter bij de hole worden geplaatst dan de minimarker.

Een vervolgworp is toegestaan bij elke worp, behalve bij putten (binnen 10 meter van de hole). Voorover vallen na een putt om het evenwicht te bewaren is verboden en wordt geteld als een strafworp.

Als een geworpen schijf meer dan 2 meter hoog in een boom of struik blijft steken, wordt de markering er direct onder geplaatst. De schijf wordt voorzichtig verwijderd en er wordt één strafworp aan de score toegevoegd om rekening te houden met de moeilijkheidsgraad. Gebieden die buiten het bereik vallen, zijn gemarkeerd om omgevingen en spelers te beschermen. Als enig deel van de ligging buiten de baan ligt, gooi dan opnieuw vanaf 1 meter binnen de baan met een strafworp. Stilstaand water als gevolg van weersomstandigheden is niet buiten de baan; de schijf mag zonder straf worden verplaatst naar een droog gebied.

Watergevaren moeten worden vermeden, omdat schijven zullen zinken. Als er een waterstraf optreedt, pas dan de out-of-bounds-regel toe vanuit een in-bounds dropzone met een strafworp. Schijven die land boven water raken, blijven in het spel. Verplichte gebieden zijn soms gemarkeerd om alternatieve gebieden te vermijden of de moeilijkheidsgraad te vergroten. De pijl geeft de vereiste passeerrichting aan. Gemiste verplichte regels resulteren in het opnieuw gooien vanaf de voorgaande ligplaats of een gemarkeerde dropzone met een strafworp.

En zo speel je het! Heb je het ooit geprobeerd?