Ξεκινήστε μια συναρπαστική πεζοπορία για να γνωρίσετε την ομορφιά του St. Barths

Αφήστε πίσω τη γοητεία των beach party και βάλτε το βλέμμα σας σε έναν εναλλακτικό τρόπο για να γνωρίσετε την ομορφιά του St. Barths. Γιατί δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να το κάνετε από το να ξεκινήσετε μια συναρπαστική πεζοπορία που θα αποκαλύψει τα μαγευτικά φυσικά θαύματα του νησιού, ξεπερνώντας τη γοητεία των αναζωογονητικών brunch και της λαμπερής νυχτερινής ζωής του. Ήρθε η ώρα να διασχίσετε τα παράκτια μονοπάτια και να τα αφήσετε να σας οδηγήσουν σε κρυμμένους θησαυρούς που περιμένουν να τους ανακαλύψετε - και αν αναρωτιέστε γιατί, ορίστε οι λόγοι!

Με την πρώτη ματιά, το μονοπάτι φαίνεται απατηλά εύκολο, θυμίζοντας μια χαλαρή κυριακάτικη βόλτα παρά με μια προκλητική πεζοπορία. Το κύριο εμπόδιο που συναντάμε στην πορεία είναι η συνεχής πομπή των χελωνών, που διασχίζουν σταθερά το χαλικόδρομο χωρίς να φροντίζουν τους διερχόμενους πεζοπόρους. Μην ξεγελιέστε, καθώς το ταξίδι εξελίσσεται, το μονοπάτι μεταμορφώνεται, γίνεται πιο απότομο και βραχώδες, κολλώντας σφιχτά στην άκρη ενός γκρεμού. Γίνεται μια επισφαλής διαδρομή που απαιτεί προσεκτική πλοήγηση ανάμεσα στους διάσπαρτους ογκόλιθους. Από κάτω, τα καταγάλανα νερά αναδεύονται και βρυχώνται με θορυβώδη κύματα, δημιουργώντας μια εντυπωσιακή αντίθεση με το υπερυψωμένο μονοπάτι.

Μετά από λίγο, το μονοπάτι ανοίγει για άλλη μια φορά, αποκαλύπτοντας μια αραιοκατοικημένη έκταση αμμώδους θαμνώδους εκτάσεως, διάσπαρτη μόνο από μερικούς ανεμοδαρμένους θάμνους που προσφέρουν ελάχιστο καταφύγιο. Από αυτό το πλεονέκτημα, μια σύντομη αλλά απότομη κατάβαση οδηγεί σε μια απομονωμένη παραλία με παρθένα λευκή άμμο - μια απόλυτη ανταμοιβή για τον ατρόμητο πεζοπόρο. Εδώ, η παρουσία της ανθρωπότητας είναι ελάχιστα εμφανής, εκτός από ένα μεγάλο αρχοντικό, που τώρα φαινομενικά ακατοίκητο. Ωστόσο, το τμήμα της άμμου παραμένει προσβάσιμο σε όλους, δεν προορίζεται αποκλειστικά για τους προνομιούχους ενοίκους του αρχοντικού. Προσκαλεί οποιονδήποτε να περπατήσει στα ρηχά νερά, παρέχοντας μια τέλεια ευκαιρία να καθαριστεί από τον ιδρώτα που συσσωρεύτηκε κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας και να κάνει χαλαρό ψαροντούφεκο ανάμεσα σε κοπάδια ψαριών.

Αυτό δεν είναι απομονωμένο, κρυμμένο νησί κρυμμένο σε μια σκοτεινή γωνιά της περιοχής. Αντίθετα, είναι η παραλία Colombier, που βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του St. Barthélemy, γνωστό ως St. Barts. Η γοητεία αυτού του νησιού εκτείνεται πολύ πέρα από τις αποκλειστικές μπουτίκ, την πολυτελή εξυπηρέτηση με μπουκάλια και τα απολαυστικά επτάωρα brunch. Ενσωματώνει επίσης ένα θραύσμα μεσογειακής αίγλης που μεταμοσχεύεται από τη Νότια Γαλλία και βρίσκεται μόλις 150 μίλια μακριά από τις Παρθένες Νήσους των ΗΠΑ. Εάν αναφέρετε μια διασημότητα από οποιαδήποτε εποχή, είτε είναι η Beyoncé είτε ο Paul McCartney, το πιθανότερο είναι ότι έχουν εντοπιστεί σε ένα από τα αξιόλογα εστιατόρια, μαρίνες ή ξενοδοχεία του St. Barts. Το νησί προσελκύει εξίσου παθιασμένους αγοραστές και μανιώδεις ναυτικούς, με τη γοητεία του να ενισχύεται από την απουσία φόρου επί των πωλήσεων στις αγορές πολυτελείας και ένα ημερολόγιο γεμάτο με συναρπαστικές ρεγκάτ. Η ακτογραμμή του είναι στολισμένη με απομονωμένους κολπίσκους που είναι προσβάσιμοι μόνο με τσάρτερ. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η παρουσία της φύσης και η έμφαση στην υπαίθρια ζωή μεταξύ των ντόπιων συχνά περνούν απαρατήρητα από τους περιστασιακούς επισκέπτες.

Η ιστορία του St. Barthélemy ήταν πάντα συνυφασμένη με έναν υπαίθριο τρόπο ζωής εκτός δικτύου. Λόγω του άγονου εδάφους του, το νησί δεν κυριαρχήθηκε ποτέ από φυτείες όπως πολλά άλλα νησιά της Καραϊβικής. Οι Σουηδοί εγκατέλειψαν εύκολα τον έλεγχο στους Γάλλους στα τέλη του 18ου αιώνα, θεωρώντας το ένα ασήμαντο συμβιβασμό. Ως εκ τούτου, η πρωτεύουσα ονομάστηκε Gustavia, αποτίοντας φόρο τιμής στον σκανδιναβικό βασιλιά. Καθ' όλη τη διάρκεια της αποικιοκρατίας, αυτό το βραχώδες νησί παρέμενε παραμελημένο σε σύγκριση με πολυπόθητους πολύτιμους λίθους όπως η Τζαμάικα και τα Μπαρμπάντος, και παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό μη ανεπτυγμένο μέχρι που ένας τολμηρός Γάλλος πιλότος ονόματι Rémy de Haenen έφτασε εδώ το 1945.

Το St. Barts είναι ζωγραφισμένο από ένα άθροισμα μονοπατιών πεζοπορίας που εξυπηρετούν διαφορετικά επίπεδα δεξιοτήτων, το καθένα με εκπληκτική θέα. Ανάμεσά τους, ως αξιόλογη επιλογή ξεχωρίζει ο Le Colombier. Αντί να κατεβείτε στην παραλία, σκεφτείτε να τολμήσετε λίγο πιο ανηφορικά για να φτάσετε σε μια βραχώδη εξέδρα όπου μπορείτε να καθίσετε και να συλλογιστείτε τα νερά που εκτείνονται τόσο προς τα ανατολικά όσο και προς τα δυτικά. Δεδομένου ότι η παραλία είναι προσβάσιμη μόνο μέσω αυτής της διαδρομής, αν προτιμάτε να μην επαναλάβετε τα βήματά σας, μπορείτε να κανονίσετε το ξενοδοχείο ή τη βίλα σας να στείλει ένα ταχύπλοο για να σας παραλάβει αφού περάσετε μερικές ώρες στο νερό.

Για όσους αναζητούν μια πιο χαλαρή βόλτα, το Grand Fond παρουσιάζει μια εύκολη επιλογή. Αυτό το μονοπάτι μήκους δύο μιλίων, στολισμένο με πολύχρωμα λουλούδια, εκτείνεται κατά μήκος της βορειοανατολικής ακτής του νησιού, προσφέροντας υπέροχη θέα σε σέρφερ που ιππεύουν τα κύματα στην ταραγμένη θάλασσα. Στη συνέχεια, δροσιστείτε στις φυσικές πισίνες πριν επιστρέψετε. Στην προστατευόμενη νότια πλευρά του νησιού, η διαδρομή τριών μιλίων προς την παραλία Gouverneur και πίσω απαιτεί λίγη περισσότερη ενέργεια. Έτσι, περιμένετε να περπατήσετε μέσα από κάποια πυκνή βλάστηση καθώς κατεβαίνετε προς τις αμμώδεις ακτές.

Για όσους αναζητούν μια πιο απαιτητική περιπέτεια, η πιο απαιτητική επιλογή είναι να ξεκινήσουν την πεζοπορία σχεδόν τεσσάρων μιλίων γύρω από το ακρωτήριο του Le Toiny μέσω του Petit Cul de Sac. Ξεκινήστε από την παραλία και ανηφορίστε, πλέκοντας μέσα από ένα καταπράσινο τοπίο μέχρι να συναντήσετε μια σειρά από πέτρινα σκαλοπάτια που οδηγούν στην κορυφή. Από εκεί, το μονοπάτι προς το Le Petit Cul de Sac περιλαμβάνει απότομες αναβάσεις και καταβάσεις, αλλά η ανταμοιβή αξίζει τον κόπο—ειδικά όταν ο καιρός συνεργάζεται και κρατά τα κύματα μακριά. Στην πορεία, θα συναντήσετε φυσικές πισίνες που βελτιώνουν περαιτέρω την εμπειρία.