Wybierz się na zapierającą dech w piersiach wędrówkę, aby doświadczyć piękna St. Barths

Porzuć urok imprez na plaży i wybierz alternatywny sposób na poznanie piękna St. Barths. Ponieważ nie ma lepszego sposobu na zrobienie tego niż rozpoczęcie zapierającej dech w piersiach wędrówki, która odkryje hipnotyzujące cuda natury wyspy, wykraczając poza urok jej orzeźwiających brunchów i wspaniałego życia nocnego. Czas przemierzać nadmorskie szlaki i pozwolić im poprowadzić Cię do ukrytych skarbów, które czekają na odkrycie - a jeśli zastanawiasz się dlaczego, oto powody!

Na pierwszy rzut oka szlak wydaje się zwodniczo łatwy, przypomina raczej spokojny niedzielny spacer niż wymagającą wędrówkę. Główną przeszkodą napotykaną po drodze jest ciągła korowód żółwi, niezłomnie przemierzających szutrową ścieżkę, nie zważając na przechodzących turystów. Nie daj się zwieść, w miarę postępu podróży ścieżka przechodzi transformację, staje się bardziej stroma i skalista, ciasno przylegając do krawędzi urwiska. Staje się niebezpieczną trasą, która wymaga ostrożnej nawigacji wśród rozrzuconych głazów. Poniżej ciemnoniebieskie wody kłębią się i ryczą z hałaśliwymi falami, tworząc uderzający kontrast z wzniesionym szlakiem.

Po chwili ścieżka ponownie się otwiera, odsłaniając słabo zaludniony obszar piaszczystych zarośli, usiany jedynie kilkoma zwiewanymi przez wiatr krzewami, które zapewniają minimalne schronienie. Z tego punktu obserwacyjnego krótkie, ale urwiste zejście prowadzi do odosobnionej plaży z nieskazitelnie białym piaskiem – ostateczna nagroda dla nieustraszonego wędrowca. Tutaj obecność ludzkości jest prawie niewidoczna, z wyjątkiem wielkiej rezydencji, która teraz pozornie jest pusta. Niemniej jednak odcinek piasku pozostaje dostępny dla wszystkich, nie jest zarezerwowany wyłącznie dla uprzywilejowanych mieszkańców rezydencji. Zaprasza każdego do brodzenia w płytkiej wodzie, dając doskonałą okazję do oczyszczenia się z potu nagromadzonego podczas wędrówki i spokojnego snorkowania wśród ławic ryb.

To nie jest odosobniona, ukryta wyspa schowana w nieznanym zakątku regionu. Zamiast tego jest to plaża Colombier, położona na północno-zachodnim krańcu St. Barthélemy, znanej jako St. Barts. Urok tej wyspy wykracza daleko poza ekskluzywne butiki, bogaty serwis butelkowy i pobłażliwe siedmiogodzinne brunche. Ucieleśnia również fragment śródziemnomorskiego uroku przeszczepiony z południowej Francji i położony zaledwie 150 mil od Wysp Dziewiczych Stanów Zjednoczonych. Jeśli wymienisz celebrytę z dowolnej epoki, czy to Beyoncé, czy Paula McCartneya, istnieje duże prawdopodobieństwo, że została zauważona w jednej z cenionych restauracji, przystani lub hoteli w St. Barts. Wyspa w równym stopniu przyciąga pasjonatów zakupów, jak i zapalonych żeglarzy, a jej urok potęguje brak podatku od sprzedaży luksusowych zakupów i kalendarz pełen ekscytujących regat. Jego linię brzegową zdobią odosobnione zatoczki, do których można dostać się tylko czarterem. Nic dziwnego, że obecność przyrody i nacisk na życie na świeżym powietrzu wśród mieszkańców często pozostają niezauważone przez przypadkowych gości.

Historia St. Barthélemy zawsze była spleciona ze stylem życia poza siecią. Ze względu na nieurodzajną glebę wyspa nigdy nie została zdominowana przez plantacje, jak wiele innych wysp karaibskich. Szwedzi z łatwością zrzekli się kontroli na rzecz Francuzów pod koniec XVIII wieku, uznając to za nieistotny kompromis. Stąd stolica została nazwana Gustavia, oddając hołd królowi nordyckiemu. W czasach kolonialnych ta skalista wyspa była pomijana w porównaniu z tak pożądanymi klejnotami, jak Jamajka i Barbados, i pozostawała w dużej mierze niezabudowana, dopóki śmiały francuski pilot Rémy de Haenen nie wylądował tutaj w 1945 roku.

St. Barts jest malowany przez sumę szlaków turystycznych, które zaspokajają różne poziomy umiejętności, z których każdy oferuje niesamowite widoki. Wśród nich Le Colombier wyróżnia się jako niezwykły wybór. Zamiast schodzić na plażę, rozważ wyprawę nieco dalej pod górę, aby dotrzeć do skalistej platformy, na której można usiąść i kontemplować wody rozciągające się zarówno w kierunku wschodnim, jak i zachodnim. Ponieważ plaża jest dostępna tylko tą trasą, jeśli wolisz nie wracać, możesz poprosić hotel lub willę o przysłanie łodzi motorowej, która zabierze Cię po spędzeniu kilku godzin w wodzie.

Dla tych, którzy szukają bardziej spokojnego spaceru, Grand Fond oferuje łatwą opcję. Ten dwukilometrowy szlak, ozdobiony kolorowymi kwiatami, biegnie wzdłuż północno-wschodniego wybrzeża wyspy, oferując wspaniałe widoki surferów ujeżdżających fale na wzburzonym morzu. Następnie ochłodź się w naturalnych basenach przed powrotem. Po chronionej południowej stronie wyspy trzymilowa wędrówka do Gouverneur Beach iz powrotem wymaga nieco więcej energii. Spodziewaj się więc przejść przez gęstą roślinność, schodząc w dół do piaszczystych brzegów.

Dla tych, którzy szukają bardziej wymagającej przygody, najbardziej wymagającą opcją jest prawie czteromilowa wędrówka wokół cypla Le Toiny przez Petit Cul de Sac. Rozpocznij od plaży i wspinaj się, przedzierając się przez bujną zieleń, aż napotkasz zestaw kamiennych schodów prowadzących na szczyt. Stamtąd ścieżka do Le Petit Cul de Sac obejmuje strome podjazdy i zjazdy, ale nagroda jest warta wysiłku — zwłaszcza gdy pogoda współpracuje i powstrzymuje fale. Po drodze napotkasz naturalne baseny, które jeszcze bardziej poprawią wrażenia.