Tabu na dużym ekranie i gejowska seksualność

Czy filmy głównego nurtu stają się bardziej otwarte na temat gejowskiej seksualności na ekranie, jak widać w nowym dramacie Harry'ego Stylesa My Policeman i Billy Eichner's Bros? Louis Staples pyta, czy oznacza to zmianę w kierunku większej czułości i wrażliwości w przedstawianiu seksu gejowskiego w kinie. Sceny seksu w My Policeman , filmie o dwóch mężczyznach w latach pięćdziesiątych, kiedy homoseksualizm był nielegalny, przyciągnęły uwagę na kilka miesięcy przed premierą. Kontrowersje wywołały komentarze Stylesa w wywiadzie dla Rolling Stone, w którym skrytykował brak czułości w gejowskich scenach seksu i podkreślił, jak ważne jest pokazanie, że seks gejowski może być pełen miłości i wrażliwości. Niektórzy oskarżali Stylesa o wzmacnianie homofobicznych poglądów na temat dopuszczalności homoseksualizmu, o ile nie jest to zbyt bezpośrednie.

Komentarze Stylesa w wywiadzie dla Rolling Stone, w których wyraził niezadowolenie z braku czułości w gejowskich scenach seksu i podkreślił, jak ważne jest pokazanie, że seks gejowski może być pełen miłości i wrażliwości, wywołały kontrowersje. Krytycy sugerowali, że Styles powinien być bardziej zaznajomiony z rzadkością scen seksu między mężczyznami w filmach głównego nurtu i trwającym tabu dotyczącym przedstawiania dwóch mężczyzn uprawiających seks. Ale po obejrzeniu My Policeman jasne jest, że sceny seksu są delikatne, ale nie ocenzurowane. Film, który można oglądać na Prime Video od 4 listopada, jest adaptacją powieści Bethan Roberts z 2012 roku.

W My Policeman seks jest wykorzystywany jako narzędzie rozwoju postaci, pokazując wczesne etapy euforii i późniejsze napięcia w związku Toma i Patricka, a także niezręczność małżeństwa Toma z Marion. Kiedy przyszło do kręcenia scen seksu między Patrickiem i Tomem, reżyser Michael Grandage zasugerował, aby aktorzy obejrzeli romans Hiroshima, Mon Amour z 1959 roku w poszukiwaniu inspiracji. Słynna scena otwierająca film, w której ręce poruszają się po nagich ciałach, miała duży wpływ na Grandage. Jak sam mówi, chciał opowiedzieć historię taką, jaka jest, a zrobił to poprzez dotknięcie i zobaczenie. Jednocześnie musiała być dobrze zdefiniowana zmysłowość, bo tak zaplanowano film.

Reżyser Michael Grandage zachęcił aktorów filmu Mój policjant do obejrzenia thrillera Nicolasa Roega z 1973 roku Don't Look Now, który zawiera słynną, dosadną i kontrowersyjną scenę seksu. Scena była tak efektowna, że pojawiły się plotki, że Julie Christie i Donald Sutherland faktycznie uprawiali seks przed kamerą, czemu zawsze zaprzeczali. Sceny seksu w My Policeman raczej nie wywołają takiego poruszenia, ale mają podobny realizm. Podejście My Policeman do intymności osób tej samej płci jest podobne do romantycznego dramatu Todda Haynesa Carol z 2015 roku, z udziałem Cate Blanchett i Rooney Mara. Oba filmy rozgrywają się w konserwatywnych latach pięćdziesiątych i przedstawiają namiętne sceny seksu między dwojgiem bohaterów, którzy mogą w pełni wyrazić siebie tylko za zamkniętymi drzwiami. Zasadniczo chodzi o czas w Wielkiej Brytanii, kiedy seks gejowski był uważany za nielegalny, a producenci starali się, aby widzowie mogli zobaczyć, jak te postacie mają swobodę, której potrzebują w swojej intymności. Jako widz w 2022 roku nadal odczuwam wyzwolenie, widząc tę intymność szczerze wyrażoną w głównym nurcie, takim jak ten.

Przedstawianie intymności i nagości osób tej samej płci na ekranie przeszło długą drogę od 1964 roku, kiedy Brock Peters zagrał jedną z pierwszych jawnie homoseksualnych postaci w amerykańskim filmie Pawn Broker. Dziś filmy takie jak My Policeman , Disobedience i Fire Island zawierają częstsze i bardziej zróżnicowane przedstawienia seksu queer. Oprócz My Policeman, Bros przyciąga również uwagę ze względu na przedstawianie związków homoseksualnych i seksu. Studyjny gejowski komedia romantyczna, napisany iz udziałem komika Billy'ego Eichnera, zawiera kilka scen seksu, które eksplorują różne aspekty związków homoseksualnych i oferują zarówno wartość komediową, jak i sentymentalną. Film został okrzyknięty historycznym momentem reprezentacji gejów w filmie, chociaż niektórzy krytycy kwestionowali jego rzekomą radykalność.