4 must-see films over seks die grenzen verleggen in 2024

In tegenstelling tot wat wordt beweerd dat seks uit films verdwijnt, is er dit jaar verrassend veel seksuele inhoud op het grote scherm verschenen. Hoewel het waar is dat seksscènes de afgelopen jaren minder vaak voorkomen, heeft 2024 al een breed scala aan seksuele uitbeeldingen geboden, van gepassioneerde lesbische romantiek tot een spannende queer-thriller. Deze films laten zien dat de multiplex verre van een seksloze omgeving is.

Vorige zomer

Last Summer van Catherine Breillat is een typisch Franse film die zich verdiept in complex moreel terrein. Léa Drucker levert een boeiende prestatie als Anne, een ogenschijnlijk perfecte vrouw en moeder wiens leven op zijn kop wordt gezet als haar stiefzoon bij haar intrekt. De film onderzoekt thema's als verlangen, moraliteit en de vage grenzen tussen goed en kwaad. Annes relatie met de jongeman is dubbelzinnig, waardoor kijkers haar motieven en de aard van haar daden in twijfel trekken. Breillat vermijdt op meesterlijke wijze gemakkelijke antwoorden en presenteert een moreel complexe karakterstudie die lang na de aftiteling in de geest blijft hangen.

Last Summer is een remake van de Deense film Queen of Hearts, die wat seksueel explicieter was dan de nieuwe. Breillats benadering van seksualiteit is net zo onconventioneel als het taboe-onderwerp van de film. Door zich te concentreren op gezichtsuitdrukkingen in plaats van op expliciete beelden, dwingt ze kijkers de emotionele en psychologische complexiteit van de acties van de personages onder ogen te zien. Last Summer is een doelbewuste provocatie, waarbij gemakkelijke antwoorden worden afgewezen of gemoraliseerd. In plaats daarvan nodigt het uit tot contemplatie over verlangen, schuldgevoel en de vage grenzen van moraliteit. De ingetogen maar intense sfeer van de film doet denken aan een bepaald tijdperk van provocerende cinema, waardoor het een tot nadenken stemmende afwijking is van de huidige, meer sensationele film.

Liefde ligt bloedend

Seks is een integraal onderdeel van het rauwe realisme en de karakterontwikkeling van de film. De erotische spanning tussen Lou en Jackie, geworteld in de sportschoolomgeving, is essentieel voor het opbouwen van hun intense band. Regisseur Rose Glass maakt op vakkundige wijze gebruik van seks om de fysieke en emotionele verbinding tussen de personages te onderzoeken, waardoor visueel opvallende en provocerende sequenties ontstaan. De verkenning van seksualiteit in de film voegt diepte toe aan het verhaal en draagt ​​bij aan de algehele sfeer. Terwijl het paar elkaar nog steeds leert kennen, biedt Lou Jackie aan wat volgens haar enkele overgebleven steroïden zijn, en nadat een van hen het aan de ander heeft toegediend, zijn ze aan het vrijen. Wat volgt is zweterige, rommelige seks in een romantische maar toch opwindende sfeer waar niets anders telt dan plezier. Een van de meest erotische scènes vindt plaats wanneer Lou Jackie vraagt ​​om uit te leggen hoe ze het liefst masturbeert. Jackie staat op en Lou kijkt aandachtig naar haar demo, en ze delen deze ongelooflijke intimiteit tussen hen.

Love Lies Bleeding bevat intense, maar korte erotische scènes. Deze benadering onderscheidt de weergave van seksualiteit in de film van onnodige afbeeldingen. De krachtige fysieke verbinding tussen de personages is cruciaal om Lou's keuzes te begrijpen terwijl Jackie's escalerende woede het verhaal overneemt. De aangrijpende intensiteit van de film wordt al vroeg vastgesteld, waardoor het publiek de hele tijd wordt geboeid. Uiteindelijk is Love Lies Bleeding een meesterlijke verkenning van erotiek op het scherm.

Vogelaar

Nate Dushku's low-budgetfilm, Birder, is een rauwe en seksueel expliciete thriller die zich afspeelt op een homocamping waar kleding optioneel is. De film toont een seriemoordenaar die op de kwetsbare gemeenschap jaagt en biedt kritisch commentaar op de potentiële gevaren binnen anonieme sociale omgevingen. Ondanks het lage budget daagt Birder de traditionele opvattingen over filmkwaliteit uit en herinnert hij aan de rauwe stijl van de queercinema uit het begin van de jaren negentig. De film geeft een openhartig beeld van het hedendaagse homoleven, waarbij zowel de openheid als de inherente risico's ervan worden getoond.

Uitdagers

Hoewel expliciete seks ooit een taboe was in de film, wat in de jaren 80 en 90 tot controverse leidde, leidde de beslissing om een ​​seksscène in de film 'Call Me by Your Name' uit 2017 weg te laten tot intense discussies. Regisseur Luca Guadagnino rechtvaardigde deze keuze en beweerde dat het een respectvolle benadering was van de intimiteit van de personages. Velen vroegen zich echter af of zijn beslissing voortkwam uit ongemak bij het uitbeelden van homoseksualiteit, vooral gezien de meer expliciete heteroseksuele scènes in de film.

Uitdagers creëren er wat warmte omheen, vooral vanwege de cast: Zendaya, Josh O'Connor en Mike Faist. De film wordt expliciet door hun kussen, omdat het behoorlijk gepassioneerd is en je doet denken dat beide mannelijke personages verliefd zijn op Zendaya. Niet zozeer met elkaar, maar dat roept wel wat wenkbrauwen en vragen op. In de scène waarin tennisster Tashi de hotelkamer van haar beste vrienden Patrick en Art bezoekt, zegt ze dat ze moeten kussen, en dat doen ze ook. Dat lijkt voor hen volkomen prima en normaal en ze voelen zich op hun gemak bij elkaar. Ze zijn nog steeds vrienden totdat Tashi tussen hen in komt. Het verhaal is minder gericht op haar individuele relaties dan die van de twee mannen. Dit is een film over intimiteit tussen mannen, inclusief seksueel contact. En het gaat ook over de mate waarin deze personages elkaar kennen, de manier waarop ze naar elkaar kijken, hun dynamiek en hun vriendschap.