4 ταινίες που πρέπει να δείτε για το σεξ που ξεπερνούν κάποια όρια το 2024

Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς ότι το σεξ εξαφανίζεται από τις ταινίες, υπάρχει μια εκπληκτική ποσότητα σεξουαλικού περιεχομένου στη μεγάλη οθόνη φέτος. Αν και είναι αλήθεια ότι οι σεξουαλικές σκηνές ήταν λιγότερο συχνές τα τελευταία χρόνια, το 2024 έχει ήδη προσφέρει ποικίλες σεξουαλικές απεικονίσεις, από παθιασμένο λεσβιακό ρομαντισμό έως ένα συναρπαστικό queer θρίλερ. Αυτές οι ταινίες αποδεικνύουν ότι το multiplex απέχει πολύ από ένα περιβάλλον χωρίς φύλο.

Το προηγούμενο καλοκαίρι

Το Last Summer της Catherine Breillat είναι μια βασική γαλλική ταινία που εμβαθύνει σε πολύπλοκα ηθικά εδάφη. Η Léa Drucker παρουσιάζει μια μαγευτική ερμηνεία ως Anne, μια φαινομενικά τέλεια σύζυγο και μητέρα της οποίας η ζωή ανατρέπεται όταν μετακομίζει ο θετός της γιος. Η ταινία εξερευνά θέματα επιθυμίας, ηθικής και τις ασαφείς γραμμές μεταξύ του καλού και του κακού. Η σχέση της Άννας με τον νεαρό είναι διφορούμενη, αφήνοντας τους θεατές να αμφισβητούν τα κίνητρά της και τη φύση των πράξεών της. Η Breillat αποφεύγει με μαεστρία τις εύκολες απαντήσεις, παρουσιάζοντας μια ηθικά περίπλοκη μελέτη χαρακτήρων που παραμένει στο μυαλό πολύ μετά την κυκλοφορία των πιστώσεων.

Το Last Summer είναι ένα ριμέικ της δανέζικης ταινίας Queen of Hearts, η οποία ήταν λίγο πιο σαφής σεξουαλικά από τη νέα. Η προσέγγιση του Breillat στη σεξουαλικότητα είναι τόσο αντισυμβατική όσο και το θέμα ταμπού της ταινίας. Εστιάζοντας στις εκφράσεις του προσώπου και όχι στις σαφείς εικόνες, αναγκάζει τους θεατές να αντιμετωπίσουν τη συναισθηματική και ψυχολογική πολυπλοκότητα των πράξεων των χαρακτήρων. Το περασμένο καλοκαίρι είναι μια σκόπιμη πρόκληση, η άρνηση εύκολων απαντήσεων ή η ηθική. Αντίθετα, καλεί τον στοχασμό για την επιθυμία, την ενοχή και τις θολές γραμμές της ηθικής. Η συγκρατημένη αλλά έντονη ατμόσφαιρα της ταινίας θυμίζει μια ορισμένη εποχή προκλητικού κινηματογράφου, καθιστώντας την μια απομάκρυνση που προκαλεί σκέψη από το σημερινό πιο εντυπωσιακό παιχνίδι.

Love Lies Bloeding

Το σεξ είναι αναπόσπαστο μέρος του σκληρού ρεαλισμού και της ανάπτυξης χαρακτήρων της ταινίας. Η ερωτική ένταση μεταξύ της Λου και της Τζάκι, που βασίζεται στο περιβάλλον του γυμναστηρίου, είναι απαραίτητη για τη δημιουργία του έντονου δεσμού τους. Ο σκηνοθέτης Rose Glass χρησιμοποιεί επιδέξια το σεξ για να εξερευνήσει τη σωματική και συναισθηματική σύνδεση μεταξύ των χαρακτήρων, δημιουργώντας οπτικά εντυπωσιακές και προκλητικές σεκάνς. Η εξερεύνηση της σεξουαλικότητας της ταινίας προσθέτει βάθος στην αφήγηση και συμβάλλει στη συνολική ατμόσφαιρα. Καθώς το ζευγάρι γνωρίζει ακόμα ο ένας τον άλλον, η Λου προσφέρει στην Τζάκι αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι κάποια στεροειδή που της έχουν απομείνει, και αφού ο ένας τα χορηγήσει στον άλλο, τα καταφέρνουν. Αυτό που ακολουθεί είναι ιδρωμένο, ακατάστατο σεξ σε μια ρομαντική αλλά συναρπαστική ατμόσφαιρα όπου τίποτα άλλο δεν έχει σημασία εκτός από την ευχαρίστηση. Μια από τις πιο ερωτικές σκηνές συμβαίνει όταν η Λου ζητά από την Τζάκι να της εξηγήσει τον τρόπο που προτιμά να αυνανίζεται. Η Τζάκι στέκεται και η Λου παρακολουθεί στενά το demo της και μοιράζονται αυτή την απίστευτη οικειότητα μεταξύ τους.

Το Love Lies Bleeding περιλαμβάνει έντονες, αλλά σύντομες ερωτικές σκηνές. Αυτή η προσέγγιση διακρίνει την απεικόνιση της σεξουαλικότητας της ταινίας από τις άσκοπες απεικονίσεις. Η ισχυρή φυσική σύνδεση μεταξύ των χαρακτήρων είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση των επιλογών του Lou καθώς η κλιμακούμενη οργή της Jackie κυριαρχεί στην αφήγηση. Η συναρπαστική ένταση της ταινίας εδραιώνεται από νωρίς, μαγεύοντας το κοινό καθ' όλη τη διάρκεια. Τελικά, το Love Lies Bleeding είναι μια αριστοτεχνική εξερεύνηση του ερωτισμού στην οθόνη.

Birder

Η χαμηλού προϋπολογισμού ταινία του Nate Dushku, Birder, είναι ένα ακατέργαστο και σεξουαλικό θρίλερ που διαδραματίζεται σε ένα queer κάμπινγκ προαιρετικά με ρούχα. Η ταινία απεικονίζει έναν κατά συρροή δολοφόνο να κυνηγά την ευάλωτη κοινότητα, προσφέροντας ένα κριτικό σχόλιο για τους πιθανούς κινδύνους σε ανώνυμα κοινωνικά περιβάλλοντα. Παρά τον χαμηλό προϋπολογισμό του, το Birder αμφισβητεί τις παραδοσιακές έννοιες της κινηματογραφικής ποιότητας, υπενθυμίζοντας το σκληρό στυλ του queer σινεμά των αρχών της δεκαετίας του 1990. Η ταινία παρουσιάζει μια ειλικρινή απεικόνιση της σύγχρονης queer ζωής, προβάλλοντας τόσο την ανοιχτότητά της όσο και τους εγγενείς κινδύνους της.

αμφισβητίες

Ενώ το ρητό σεξ ήταν κάποτε ταμπού στον κινηματογράφο, οδηγώντας σε διαμάχες στις δεκαετίες του '80 και του '90, η απόφαση να παραλειφθεί μια σκηνή σεξ στην ταινία του 2017 "Call Me by Your Name" πυροδότησε έντονες συζητήσεις. Ο σκηνοθέτης Luca Guadagnino δικαιολόγησε αυτή την επιλογή, ισχυριζόμενος ότι ήταν μια προσέγγιση με σεβασμό στην οικειότητα των χαρακτήρων. Ωστόσο, πολλοί αμφισβήτησαν εάν η απόφασή του προήλθε από δυσφορία με την απεικόνιση της γκέι σεξουαλικότητας, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τις πιο σαφείς ετεροφυλόφιλες σκηνές της ταινίας.

Οι αμφισβητίες δημιουργούν κάποια θερμότητα γύρω του, ειδικά λόγω του καστ του: Zendaya, Josh O'Connor και Mike Faist. Η ταινία γίνεται ξεκάθαρη με το φιλί τους επειδή είναι πολύ παθιασμένο και σε κάνει να πιστεύεις ότι και οι δύο άντρες χαρακτήρες είναι ερωτευμένοι με τη Zendaya. Όχι τόσο πολύ μεταξύ τους, αλλά αυτό προκαλεί κάποια φρύδια και ερωτηματικά. Στη σκηνή όπου η σταρ του τένις Tashi επισκέπτεται το δωμάτιο του ξενοδοχείου των καλύτερων φίλων της Patrick και Art, τους λέει να φιληθούν και το κάνουν. Κάτι που τους φαίνεται εντελώς εντάξει και φυσιολογικό και βολεύονται μεταξύ τους. Είναι ακόμα φίλοι μέχρι να έρθει ανάμεσά τους ο Tashi. Η ιστορία επικεντρώνεται λιγότερο στις ατομικές της σχέσεις από αυτή που μοιράζονται οι δύο άντρες. Αυτή είναι μια ταινία για την οικειότητα μεταξύ των ανδρών—συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής επαφής. Και έχει επίσης να κάνει με τον βαθμό στον οποίο αυτοί οι χαρακτήρες γνωρίζονται μεταξύ τους, τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν ο ένας τον άλλον, τη δυναμική τους και τη φιλία τους.