Ewolucja bielizny męskiej: od czasów starożytnych do współczesnych stylów

Bielizna męska, powszechnie znana dzisiaj poprzez popularne style, takie jak bokserki i figi, przypominała swój nowoczesny kształt dopiero przez około sto lat! Ale co starożytni ludzie nosili pod ubraniem, aby zapewnić wsparcie i wygodę na przestrzeni dziejów? W tym artykule przyjrzymy się ewolucji bielizny męskiej, od najdawniejszych czasów po nowoczesne style, które znamy dzisiaj, badając, jak potrzeby społeczne i trendy w modzie zmieniły ukryte wewnętrzne warstwy męskiej odzieży na przestrzeni tysięcy lat. Czytaj!

Według Biblii, gdy Adam i Ewa sprzeciwili się Bogu i zjedli zakazany owoc, zaczęli się zakrywać. Mówi się więc, że jako pierwsze ubranie używali liści figowych. Chociaż liście figowe reprezentowały nową świadomość ludzkości dotyczącą skromności, prawdopodobnie nie zapewniały większego wsparcia ani pocieszenia. Mimo to były one najwcześniejszą próbą zaprojektowania odzieży przez ludzkość po wyjściu ze stanu prymitywnej nagości. Ten pierwszy wybór odzieży pochodzącej z natury przygotował grunt pod ewolucję ubioru wierzchniego, obejmującego niestandardowe warstwy wewnętrzne, dostosowane specjalnie do potrzeb mężczyzn.

Jedna z najwcześniej udokumentowanych bielizny pojawiła się w starożytnym Egipcie. Króla Tutanchamona pochowano z dużą ilością drobno tkanych lnianych pasków, co sugeruje, że można je było wykorzystać jako przepaski na biodra lub majtki. Mozaiki ze starożytnego Rzymu przedstawiają również rodzaj sukna brevet lub kibica noszonego przez obie płcie pod tunikami i togami. Odkrycia archeologiczne wskazują, że w wielu społeczeństwach używano prostych kawałków miękkiego materiału, który służył jako podstawowa warstwa spodnia, zanim pojawiły się odrębne projekty odzieży dla płci. Wraz z rozwojem kultur, pościel ewoluowała, aby uwzględniać skromność, a także zapewniać dostosowany komfort, wsparcie i higienę, odpowiadającą różnym potrzebom mężczyzn i kobiet na przestrzeni dziejów.

W średniowieczu w Europie popularnym stylem bielizny były luźne lniane lub wełniane bryczesy, co dało początek używanemu do dziś określeniu. Służyły one raczej jako zewnętrzne ubranie na nogi niż bieliznę. W epoce renesansu modne stały się obcisłe rajstopy wykonane z tkaniny np. lnianej, zapewniające warstwę dopasowującą się do sylwetki. Podobnie jak bryczesy, rajstopy były spodniami zewnętrznymi, które niekoniecznie były przeznaczone do noszenia warstwowo. W starożytnym Rzymie spodnie w stylu braccae były postrzegane jako obca moda, postrzegana jako zniewieściała, kontrastująca z męskimi rzymskimi tunikami. W miarę jak kultury zmieniały się na przestrzeni wieków, style niższych partii ciała przechodziły z odzieży wierzchniej na warstwę spodnią, pod wpływem pojęć skromności, praktycznych aspektów noszenia i postrzegania męskości zdefiniowanego przez dominującą estetykę różnych okresów historycznych.

Rewolucja przemysłowa umożliwiła nową wydajność w produkcji tekstyliów. Jednym z wyróżniających się stylów, który pojawił się w tym okresie, był garnitur związkowy - jednoczęściowa dzianinowa bielizna zapinana na guziki. Produkowany dla mas w fabrykach, garnitur związkowy zwykle miał długie rękawy sięgające nadgarstków i nóg do kostek. Dzielona klapa siedzenia umożliwiła użytkownikom dostęp do funkcji ciała bez całkowitego rozbierania się, co poprawiło wygodę. Kombinezony Union zapewniały pełne zakrycie ciała i służyły różnym segmentom konsumentów. Dzięki ustandaryzowanym wymiarom i technikom linii montażowej kombinezon związkowy zyskał szerokie zastosowanie jako niedrogi i praktyczny podstawowy strój. Jego powstanie zbiegło się ze zmianami społecznymi wynikającymi z industrializacji i urbanizacji pod koniec XIX wieku.

Popularna do dziś noszona bielizna wywodzi się z garniturów związkowych – pełne komplety bielizny termicznej zakrywające tułów i kończyny. Ta długa bielizna, zwykle produkowana jako góra i dół, przeznaczona do izolacji w niskich temperaturach, zapewnia warstwę podstawową podczas takich aktywności, jak jazda na nartach i hokej na lodzie. Długa bielizna pojawiła się jako praktyczna odzież funkcjonalna dostosowana do chłodniejszych zajęć i klimatów. Ich trwała konstrukcja z tkaniny i pełne zakrycie ciała sprawiają, że długa bielizna jest trwałym stylem w kategorii bielizny.

W 1934 roku Kneibler stworzył obcisłą bieliznę bez nogawek z zachodzącymi na siebie strukturami rozporków, zapewniającymi lepsze wsparcie w porównaniu z dostępnymi wówczas luźnymi bokserkami. Reklamując innowacyjne majtki jako przywołujące zalety paska jockstrap, firma Kneiblera określiła je jako „spodenki dżokejowe”. Marka stała się później znana jako Jockey, ugruntowując pozycję majtek jako podstawowego stylu.

Bokserki, które zyskały na popularności w latach 90., łączyły w sobie cechy majtek i bokserek. Ich dopasowany krój obejmował otwory na nogawki ułatwiające poruszanie się, a także dopasowane, elastyczne paski w talii i nacięcia przylegające do bioder, zapewniające pewne, ale wygodne wsparcie. Wraz ze wzrostem popularności fasonów odzieży slim-fit, bokserki zaspokoiły zapotrzebowanie na bieliznę, która nie ograniczałaby mobilności, jak majtki, ani nie eksponowała konturów pod dopasowanymi warstwami zewnętrznymi, jak bokserki.