Inspirująca architektura: Charlotte Taylor projektuje dzieła architektoniczne, które wykraczają poza sferę cyfrową

Wirtualne przestrzenie domowe Charlotte Taylor oferują kojącą, duszpasterską wizję za pośrednictwem jej aspirującego studia architektonicznego Maison de Sable. Jej cyfrowe mieszkania, ubrane w delikatne odcienie ecru i skorupek jaj, przywołują idylliczny, naturalny świat. Minimalistyczne w formie, a jednocześnie bogate w zmysłowe detale, projekty Taylor przedkładają dyskretną elegancję nad nadmiar i czystą skalę.

Po zamknięciu się w sferze cyfrowej fantazje Taylora coraz bardziej się materializują. Tam, gdzie jej wcześniejsze prace pozostawały wirtualne, teraz pomaga klientom przenosić starannie wykonane projekty z pikseli na miejsce. Taylor wykracza poza technologię cyfrową, fizycznie konstruując duszpasterską domowość, którą sobie wyobrażała, czyniąc swoją wizję wymarzonego domu bardziej przystępną dla osób poszukujących prostszego sanktuarium otoczonego spokojem.

Choć wirtualna kraina czasami przywołuje wizje hiperrealizmu, Taylor tworzy świat poprzez swoje rendery, charakteryzujące się prostotą, subtelnym oświetleniem i spokojem. W lipcu wydała Design Dreams, kompilację jej spekulatywnej architektury 3D, rzucającej światło na zanurzoną w naturze modernistyczną przyszłość. Chociaż architekci tradycyjnie używali renderingów do wizualizacji propozycji, ta kolekcja przedstawia wyłaniającą się dziedzinę Taylora, polegającą na projektowaniu wirtualnych domów, gdzie cyfrowe przedstawienie staje się ostatecznym dziełem sztuki, a nie środkiem do celu. Wielbiciele traktują te wyobrażenia o życiu domowym jako beztroską fantazję i eskapizm. Podczas gdy niektórzy autorzy opowiadają się za scenerią surrealistyczną lub science-fiction, Taylor stara się stworzyć intymną, kojącą atmosferę. Poprzez czyste linie skąpane w delikatnym świetle, jej rendery przenoszą widzów do prywatnych sanktuariów kojącego minimalizmu otoczonego spokojem.

Taylor nasyca swoje sceny subtelnymi akcentami, takimi jak porozrzucane książki i pomięta pościel, wyrażając ocenę delikatnych rozkoszy życia. Luksus nie polega na bogactwie, ale na fantazji – odpoczywaniu z dobrą lekturą, gdy zalewa ją światło. Książki i czasopisma przepełnione są jej cyfrowymi domenami, co daje wgląd w to, jak bardzo stare media inspirują jej proces. Najbardziej pomysłowym aspektem może być niezakłócona przyroda otaczająca każde ustawienie. Wspaniałe panoramy pustyń lub wulkanicznych klifów otwierają się przez szerokie okna, pozbawione śladów cywilizacji, dając ukojenie w nieskażonym pięknie przyrody, na które można patrzeć w kojącej samotności. Jej intymne wnętrza otoczone są rozległymi, dziewiczymi widokami, wolnymi od ingerencji, tworząc przystań dla duszy wśród nieokiełznanych, ale spokojnych krajobrazów pozostawionych zgodnie z zamierzeniami nietkniętej natury.

Obecnie Taylor zajmuje się przenoszeniem etosu projektowania kultywowanego za pomocą CGI do rzeczywistości fizycznej. Jeszcze w tym roku zaprezentuje swoją inauguracyjną linię mebli w lizbońskiej galerii Garcé i Dimofski. Taylor zauważyła, że galeria celebruje portugalskie rzemiosło, a jej debiutancka kolekcja – obejmująca kanapę, popielniczkę, lampę i krzesło – wykorzystuje lokalne drewno poprzez minimalistyczne sylwetki podkreślające naturalną prostotę materiału i stolarki. Choć meble będą namacalne, Taylor przewidziała także towarzyszące im środowisko wirtualne, w którym zaprezentowane zostaną elementy w starannie wykonanym wnętrzu domowym. Nawet w miarę jak zajmuje się konstruowaniem architektury, Taylor utrzymuje zdolność przenoszenia widzów poprzez cyfrowe renderingi, dzięki czemu jej ewoluująca wizja estetyczna obejmuje rzeczywistości zarówno wirtualne, jak i aktualne.

Chociaż malownicza portugalska rezydencja istnieje na razie wyłącznie w przestrzeni wirtualnej, Taylor stworzył kilka obiektów od pomysłu do powstania. Jej pustynny dom w Utah, stworzony we współpracy ze Studio Andrew Trotter, jest najważniejszym z tych materializujących się projektów. Zaprojektowany dla Parea Zion, rozległego ośrodka odnowy biologicznej o powierzchni 240 akrów, którego premiera planowana jest na koniec 2024 r., obiekt będzie wychodził na dramatyczne kaniony w pobliżu Parku Narodowego Zion. Dla Taylora komisja ta przedstawiła nowe wyzwania związane z zaprojektowaniem projektu dostosowanego do realiów surowego klimatu, jednocześnie podkreślając zapierające dech w piersiach naturalne otoczenie. Podczas gdy poprzednie prace są swobodnie wyobrażane w wyidealizowanych kontekstach cyfrowych, budynek w Utah wymaga odporności w świecie rzeczywistym, zrównoważonej prezentacją wspaniałości pustynnego środowiska. Pokazuje rozwijającą się umiejętność Taylor w łączeniu skrupulatnie opracowanych wizji estetycznych z koniecznością funkcjonalną, przesuwając jej koncepcje przesuwające granice z rzeczywistości wirtualnej na fizyczną.