Ontdek de volgende fase van Marvel-films: "Ant-Man and the Wasp: Quantumania"

Ant-Man lijkt misschien een ironische keuze om de volgende fase van Marvel-films te starten, maar "Ant-Man and the Wasp: Quantumania" vestigt Kang the Conqueror met succes als een formidabele schurk. Ondanks zijn duik in het kwantumrijk, schiet de film echter tekort in de meeste andere aspecten. De afdaling naar de binnenruimte geeft het meer een "Guardians of the Galaxy" -gevoel, met een reeks bizarre personages en een duister productieontwerp. Deze verschuiving wijkt af van de originele "Ant-Man" en het vervolg, dat berustte op komedie en een meer bescheiden verhaal. Hoewel regisseur Peyton Reed een soortgelijk gevoel van eigenzinnigheid toevoegt aan het derde deel, zijn overeenkomsten met het debuut van de franchise in 2015 schaars.

Aan de andere kant lijdt "Quantumania" aan een geval van gigantisme, met Ant-Man / Scott Lang (Paul Rudd), de Wasp (Evangeline Lilly), haar ouders (Michelle Pfeiffer en Michael Douglas) en Scott's inmiddels volwassen dochter. Cassie (Kathryn Newton) allemaal meegetrokken in het Quantum Realm. De daaropvolgende reis is een trippy ervaring, zonder veel verbinding met de herkenbare realiteit. Het enige identificeerbare aspect is de strijd van het verborgen universum onder de heerschappij van een machtig wezen, Kang de Veroveraar (gespeeld door Jonathan Majors), die zo gevreesd wordt dat zijn naam nauwelijks wordt uitgesproken, verwant aan Voldemort in Harry Potter.

Ondanks zijn verschijning in Marvel's "Loki" tv-serie, is Kang's dreigingsniveau in "Quantumania" vergelijkbaar met dat van Thanos, wat het publiek overrompelt. Jonathan Majors portretteert Kang met een rustig maar voelbaar gevoel van dreiging en majesteit, waardoor zelfs de meest uitdagende dialogen gravitas worden. Terwijl de volgende reeks films zich opbouwt naar een nieuwe confrontatie van Avengers-formaat, is Kang de centrale antagonist, maar Majors is het opvallende element van "Quantumania" waar het publiek zich aan kan vasthouden.

Een probleem met de structuur van de film is de schijnbare discrepantie tussen Kangs immense macht en kwade bedoelingen en de combinatie van held en schurk. Om het in termen te zeggen die passen bij de aanstaande rol van Majors in "Creed III", het is alsof je een lichtgewicht vechter vraagt om het op te nemen tegen een zwaargewicht die oorspronkelijk sparred met de Fantastic Four in de strips. Kang zelf maakt dit punt duidelijk, openlijk grijnzend naar Ant-Man en tegen hem zeggen: "Je bent buiten je bereik."

Ongetwijfeld heeft de wereldwijde pandemie een aanzienlijke impact gehad op het theaterlandschap van Hollywood na het enorme succes van Marvel met "Avengers: Endgame". Sinds die climax heeft de studio zich niet echt als een grote speler gevoeld. Echter, met zijn focus op Kang, zet de derde "Ant-Man" aflevering een noodzakelijke stap naar iets groters, met de komende vervolgen van "Guardians" en "The Marvels" later dit jaar. Desalniettemin is het slechts een kleine stap en, zoals veel van Marvel's recente output, accentueert het alleen de monumentale schaduw die "Endgame" in de achteruitkijkspiegel werpt.