Włoska gwiazda filmowa Gina Lollobrigida zmarła w wieku 95 lat

Gina Lollobrigida, włoska legenda kina, zmarła w poniedziałek w Rzymie w wieku 95 lat. Międzynarodową sławę zdobyła w latach 50., a po jednym ze swoich filmów została okrzyknięta „najpiękniejszą kobietą świata”. Przyczyny śmierci nie podała jej agentka, Paola Comin. Lollobrigida przeszedł operację we wrześniu, aby naprawić złamaną kość udową po upadku i wkrótce potem wznowił chodzenie. Jej portret zdobił okładkę magazynu Time w 1954 roku, który w artykule o kinie włoskim nazwał ją „boginią”.

Pomimo swojego zaawansowanego wieku Lollobrigida nadal zwracała uwagę na swoją urodę i wolała, by nazywano ją aktorką, a nie aktorem neutralnym pod względem płci. „Lollo”, przezwisko, które pieszczotliwie nadali jej Włosi, rozpoczęła karierę filmową we Włoszech po zakończeniu II wojny światowej. Kraj promował na dużym ekranie stereotypowy obraz śródziemnomorskiej piękności, która była typowo cycatą i brunetką. Niektóre z jej godnych uwagi filmów to „Najpiękniejsza kobieta świata” z 1955 r., nagrodzony Złotym Globem „Come September” z Rockiem Hudsonem, „Trapez”, „Ump the Devil”, film z 1953 r. wyreżyserowany przez Johna Hustona, z Humphreyem Bogartem i Jennifer Jones w rolach głównych. i „Buona Sera, pani Campbell”. Ten film przyniósł aktorce najwyższą włoską nagrodę filmową dla najlepszej aktorki w 1969 roku!

We Włoszech pracowała z czołowymi reżyserami tego kraju, takimi jak Mario Monicelli, Luigi Comencini, Pietro Germi i Vittorio De Sica. Dwa z jej filmów, które odniosły większy sukces we Włoszech, to „Pane Amore e Fantasia” i jego kontynuacja „Pane Amore e Gelosia” – oba wyreżyserowane przez Luigiego Comenciniego odpowiednio w 1953 i 1954 roku. Jej męską rolą w obu filmach był Vittorio Gassman, jeden z czołowych włoskich aktorów. Ale czy wiesz, że Lollobrigida był także utalentowanym rzeźbiarzem, malarzem i fotografikiem? W końcu odeszła od filmu, aby skupić się na innych sztukach! Podróżowała po świecie ze swoim aparatem, robiąc zdjęcia z takich miejsc jak Związek Radziecki i Australia. Co więcej, w 1974 roku Fidel Castro zaprosił ją jako gościa na Kubę na 12 dni, podczas gdy ona pracowała nad fotoreportażem.

Aktorka urodziła się 4 lipca 1927 roku w Subiaco, małym miasteczku niedaleko Rzymu, gdzie jej ojciec pracował jako producent mebli. Karierę rozpoczęła od udziału w konkursach piękności i pozowania na okładki magazynów, a także od niewielkich występów w filmach. Została odkryta przez producenta Mario Costę i przeniesiona na duży ekran. Howard Hughes ostatecznie sprowadził ją do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracowała z niektórymi z czołowych hollywoodzkich aktorów lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, takimi jak Frank Sinatra , Sean Connery , Burt Lancaster , Tony Curtis i Yul Brynner .

Przez lata współpracownikami Lollobrigidy byli także niektórzy z najpopularniejszych europejskich aktorów tamtej epoki, tacy jak Louis Jourdan, Fernando Rey, Jean-Paul Belmondo, Jean-Louis Trintignant i Alec Guinness. Pomimo odgrywania kilku dramatycznych ról, jej wizerunek symbolu seksu zdefiniował jej karierę, a jej najpopularniejsze postacie występowały w lekkich komediach. Ze swoimi bujnymi rzęsami i grubymi, brązowymi lokami Lollobrigida zapoczątkowała w latach 50. modę na fryzury znaną jako „cięcie pudla”. Publicyści plotkarstwa często komentowali rzekomą rywalizację między nią a Sophią Loren, inną włoską gwiazdą filmową znaną ze swojej urody.

Pierwsze małżeństwo Lollobrigidy z lekarzem z Jugosławii Milko Skoficem zakończyło się rozwodem w 1971 roku. W późniejszych latach jej nazwisko częściej pojawiało się w artykułach dziennikarzy opisujących sprawy sądowe w Rzymie niż na scenie glamour, jako toczono bitwy o jej zdolności umysłowe do zarządzania finansami Na swojej stronie internetowej Lollobrigida przypomniała sobie, jak jej rodzina straciła dom podczas bombardowań II wojny światowej i przeniosła się do Rzymu. Studiowała rzeźbę i malarstwo w liceum artystycznym, podczas gdy jej dwie siostry pracowały jako woźni w kinie, aby wspierać jej naukę.