De Italiaanse filmster Gina Lollobrigida is op 95-jarige leeftijd overleden

De Italiaanse filmlegende Gina Lollobrigida is maandag op 95-jarige leeftijd in Rome overleden. Ze verwierf in de jaren vijftig internationale bekendheid en werd na een van haar films 'de mooiste vrouw ter wereld' genoemd. De doodsoorzaak werd niet verstrekt door haar agent, Paola Comin. Lollobrigida werd in september geopereerd aan een gebroken dijbeen na een val en liep kort daarna weer verder. Een portret van haar sierde de cover van het tijdschrift Time in 1954, waarbij het tijdschrift naar haar verwees als een "godin" in een artikel over de Italiaanse cinema.

Ondanks haar hoge leeftijd trok Lollobrigida nog steeds de aandacht vanwege haar schoonheid en werd ze liever actrice genoemd dan de sekseneutrale term acteur. 'Lollo', een bijnaam die haar liefkozend door Italianen werd gegeven, begon haar filmcarrière in Italië na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het land promootte een stereotiep beeld van mediterrane schoonheid op het grote scherm, dat typisch mollig en brunette was. Enkele van haar opmerkelijke films zijn 'The World's Most Beautiful Woman' in 1955, Golden Globe-winnaar 'Come September' met Rock Hudson, 'Trapeze', 'Ump the Devil', een film uit 1953 geregisseerd door John Huston en met Humphrey Bogart en Jennifer Jones in de hoofdrol. , en "Buona Sera, mevrouw Campbell". Deze film verdiende de actrice Italië's beste filmprijs voor beste actrice in 1969!

In Italië werkte ze samen met enkele van de beste regisseurs van het land, zoals Mario Monicelli, Luigi Comencini, Pietro Germi en Vittorio De Sica. Twee van haar meer succesvolle films in Italië waren "Pane Amore e Fantasia" en het vervolg "Pane Amore e Gelosia" - beide geregisseerd door Luigi Comencini in respectievelijk 1953 en 1954. Haar mannelijke hoofdrol in beide films was Vittorio Gassman, een van de hoofdrolspelers van Italië. Maar wist je dat Lollobrigida ook een getalenteerde beeldhouwer, schilder en fotograaf was? Ze stapte uiteindelijk weg van film om zich op deze andere kunsten te concentreren! Ze reisde de wereld rond met haar camera en legde beelden vast uit plaatsen als de Sovjet-Unie en Australië. Bovendien nodigde Fidel Castro haar in 1974 uit als gast in Cuba voor 12 dagen terwijl ze aan een fotoreportage werkte.

De actrice werd geboren op 4 juli 1927 in Subiaco, een klein stadje in de buurt van Rome, waar haar vader werkte als meubelmaker. Ze begon haar carrière door deel te nemen aan schoonheidswedstrijden en te poseren voor tijdschriftomslagen, en door kleine optredens in films te maken. Ze werd ontdekt door producer Mario Costa en naar het grote scherm gebracht. Howard Hughes bracht haar uiteindelijk naar de Verenigde Staten, waar ze samenwerkte met enkele van Hollywood's hoofdrolspelers uit de jaren vijftig en zestig, zoals Frank Sinatra, Sean Connery, Burt Lancaster, Tony Curtis en Yul Brynner.

In de loop der jaren behoorden tot de co-sterren van Lollobrigida ook enkele van Europa's meest populaire mannelijke acteurs uit die tijd, zoals Louis Jourdan, Fernando Rey, Jean-Paul Belmondo, Jean-Louis Trintignant en Alec Guinness. Ondanks het spelen van een aantal dramatische rollen, bepaalde haar beeld van het sekssymbool haar carrière, en haar meest populaire personages waren in luchtige komedies. Met haar weelderige wimpers en dikke, bruine krullen begon Lollobrigida in de jaren vijftig een kapseltrend die bekend staat als de 'poedelsnit'. Roddelcolumnisten gaven vaak commentaar op vermeende rivaliteit tussen haar en Sophia Loren, een andere Italiaanse filmster die gevierd werd om haar schoonheid.

Lollobrigida's eerste huwelijk met Milko Skofic, een arts uit Joegoslavië, eindigde in 1971 in een scheiding. In de latere jaren van haar leven werd haar naam vaker genoemd in artikelen van journalisten over rechtszaken in Rome, in plaats van in de glamourscene, als legaal er werd gevochten om haar mentale competentie om haar financiën te beheren. Op haar website herinnerde Lollobrigida zich hoe haar familie hun huis verloor tijdens de bombardementen van de Tweede Wereldoorlog en naar Rome verhuisde. Ze studeerde beeldhouwkunst en schilderkunst aan een middelbare school voor de kunsten, terwijl haar twee zussen als bioscoopbodes werkten om haar studie te ondersteunen.