Biljart en pool door de geschiedenis heen

Biljart is wereldwijd een populair tijdverdrijf. Het wordt gespeeld door tieners in lokale poolhallen, maar ook door jongeren in bars en restaurants. Professionele spelers wijden zich aan het aanscherpen van hun vaardigheden en het verkrijgen van internationale erkenning via kampioenschappen op televisie. Bovendien wordt biljart vaak thuis gespeeld voor vriendschappelijke wedstrijden tussen vrienden en familie. Het biljartspel is in de loop van de tijd geëvolueerd, met een rijke en lange geschiedenis. Wanneer u vandaag de dag over uw slag nadenkt en krijt op uw keu aanbrengt, ervaart u het hoogtepunt van eeuwenlange ontwikkeling. Als je een passie hebt voor poolen en graag meer wilt weten, vertrouw dan op HB Home voor betrouwbare informatie over het spel. We verdiepen ons in de oorsprong van pool, de uitgebreide geschiedenis en de huidige vorm ervan.

De oorsprong van het biljart gaat terug tot de 15e eeuw in Frankrijk en Noord-Europa. Oorspronkelijk was het een gazonspel, beïnvloed door croquet, maar het werd binnenshuis omgezet in een tafelversie. Deze aanpassing binnenshuis leidde tot de uitvinding van het zwembad, waardoor mensen ongeacht het weer van het spel konden genieten. Vroege spelers gebruikten houten tafels bedekt met groene stof, die op gras leek, voor hun 'tafelcroquet'. Ze gebruikten een houten stok, een zogenaamde "knots", om ballen over het tafeloppervlak te duwen. De Franse term voor de strijdknots, 'billart', en het woord 'bille' voor elke bal hebben mogelijk bijgedragen aan de naam 'biljart'. De tafels hadden zes vakken, twee ballen en een hoepel die leek op een croquetwicket, met een rechtopstaande stok als doelwit.

Informatie over biljart uit deze periode is beperkt, voornamelijk afkomstig uit verslagen van royalty's en adel. Het wordt vaak het Edele Biljartspel genoemd, maar het is waarschijnlijk dat mensen van alle achtergronden ervan genoten. De populariteit van het spel blijkt uit de vermelding ervan in Shakespeare's "Antony and Cleopatra" in de 17e eeuw. Biljart evolueerde snel van zijn op croquet geïnspireerde oorsprong als gevolg van de voorkeuren van spelers en de impact van de 19e-eeuwse industriële revolutie. Zoals bij elke sport ontdekten mensen manieren om het spel te verbeteren en te stroomlijnen om het plezier te maximaliseren.

Vroege biljartspelers ondervonden uitdagingen bij het gebruik van de strijdknots om ballen te verplaatsen, vooral als ze zich in de buurt van de tafelrails bevonden. Om dit te overwinnen, begonnen ze het dunnere handvat van de strijdknots, bekend als de "wachtrij" of "staart", te gebruiken om deze ballen te slaan. Dit gaf aanleiding tot de moderne term "keu" voor de speelstok. Naarmate het spel vorderde, zochten spelers naar verbeterde tafelontwerpen. 18e-eeuwse tafels hadden houten oppervlakken met vlakke wanden, die leken op rivieroevers buiten, om te voorkomen dat ballen eraf zouden vallen.

Tijdens de 19e eeuw bracht de industriële revolutie aanzienlijke veranderingen met zich mee op het gebied van biljarten. Het gebruik van krijt verhoogde de wrijving tussen de keu en de bal, wat leidde tot de ontwikkeling van gespecialiseerde keupunten, inclusief leren opties, waardoor spelers spin konden bereiken. De uitvinding van de tweedelige keu in deze periode gaf aanleiding tot de bekende keu die we vandaag de dag kennen. Tegelijkertijd werden er echte pooltafels geïntroduceerd. Om problemen met kromtrekken te voorkomen verving leisteen hout als tafelbladmateriaal, waardoor een duurzaam en glad speeloppervlak werd gegarandeerd. De populariteit van rubber leidde tot de creatie van biljartkussens voor de tafelranden.

Bij het vergelijken van biljart versus pool vragen velen zich af of de termen uitwisselbaar zijn. In werkelijkheid kunnen beide naar hetzelfde spel verwijzen. De term 'pool' is ontstaan uit het concept van een collectieve weddenschap, waarbij individuen hun geld combineren voor een gedeelde prijs. Dit idee van het bundelen van geld komt tot uiting in activiteiten als poker en paardenraces. In de 19e eeuw was een poolkamer een plek waar weddenschappen konden worden geplaatst tijdens paardenrennen. Om de klanten tussen de races door te vermaken, werden biljarttafels geïnstalleerd. Deze associatie tussen biljart en poolrooms leidde ertoe dat het spel pool werd genoemd.

Tijdens beide wereldoorlogen introduceerden Amerikaanse troepen biljart als recreatieve activiteit, wat het moreel een boost gaf. Na de Tweede Wereldoorlog leidden maatschappelijke verschuivingen richting commercie en consumentisme er echter toe dat terugkerende soldaten prioriteit gaven aan het opbouwen van carrières, het stichten van gezinnen en het kopen van nieuwe producten. Twee belangrijke gebeurtenissen hebben het biljart nieuw leven ingeblazen in de publieke belangstelling. De eerste was de release van de film "The Hustler" in 1961, met in de hoofdrol Paul Newman, wat hernieuwde belangstelling voor het spel wekte. In het hele land begonnen poolhallen weer open te gaan, en het biljart kende een heropleving na een decennium van achteruitgang.

Deze heropleving nam echter tegen het einde van de jaren zestig af als gevolg van factoren als de oorlog in Vietnam, sociale onrust en de groeiende populariteit van buitenactiviteiten. Pas in 1986, met de release van het vervolg 'The Colour of Money', met Paul Newman en Tom Cruise, beleefde het biljart een renaissance. Het succes van de film leidde tot de opening van meer poolhallen met een moderne en uitnodigende esthetiek, waardoor oude stereotypen die met het spel verband hielden, werden verdreven. Deze periode markeerde het begin van de moderne biljartervaring die tegenwoordig in poolhallen wordt genoten.