Geen moment in zijn leven waarop hij zich niet terneergeslagen voelde: de oprechte autobiografie van prins Harry

Misschien werd de beslissing om de koninklijke familie te verlaten, gewoonlijk "Megxit" genoemd, niet genomen door Meghan Markle maar door prins Harry. In zijn nieuwe autobiografie 'Spare' suggereert de prins dat hij in zijn Amerikaanse vrouw de katalysator vond die hij nodig had om een gezin achter te laten waar hij zich altijd de tweede beste voelde, de reserve in plaats van de erfgenaam. Het boek heeft de aandacht getrokken vanwege zijn onthullingen over spanningen binnen de koninklijke familie, maar in de kern onthult het het verhaal van een gecompliceerde man die diep getroffen is door zijn geboortevolgorde en de onzekerheid die het zijn hele leven heeft veroorzaakt. Het boek suggereert dat zijn beslissing om de koninklijke familie te verlaten minder gaat over hogere principes en meer over het aanpakken van deze levenslange onzekerheid.

De term 'spare' wordt vaak genoemd in de autobiografie van Prins Harry, 'Spare', en wordt gebruikt om het gevoel over te brengen dat hij zijn hele leven gedegradeerd en secundair is. Het boek stelt dat dit gevoel begon bij zijn geboorte, zoals zijn vader Charles, prins van Wales, naar verluidt zei dat de koningin het leven heeft geschonken aan één erfgenaam en één reserve.

Natuurlijk was deze opmerking waarschijnlijk als grap bedoeld, maar het wordt beschreven als de eerste keer dat Harry zich bewust werd van het idee om reserve te zijn. Hij schrijft dat dit gevoel van secundair zijn een constante in zijn leven is geweest. In zijn autobiografie beschrijft Prins Harry dat hij zich al op zeer jonge leeftijd als deze reserve persoon voelde, vanwege het feit dat het nooit de bedoeling was dat Prins Charles en Prins William in hetzelfde vliegtuig zouden vliegen, zodat als de een stierf, de ander zou overleven.

Harry had het gevoel dat het niemand iets kon schelen in welk vliegtuig hij zat. Hij voelde zich ook de reserve toen werd gesuggereerd dat William zonder hem achter de kist van zijn moeder zou lopen (dit gebeurde niet). Hij gelooft ook dat Britse tabloids het op hem hadden gemunt vanwege zijn status als tweede zoon. Door het hele boek heen onthult Harry een diepe wrok jegens William, zijn broer, die veel van zijn herinneringen en ervaringen kleurt, zoals toen hij werd bekritiseerd omdat hij een nazi-kostuum droeg, terwijl William geen kritiek kreeg.

In zijn autobiografie beschuldigt prins Harry prins William ervan te geloven dat Harry zijn 'reserve'-status uitbuitte om in de gunst te komen bij hun grootmoeder, de koningin, door haar te vragen een uitzondering te maken op de legerregels en hem toe te staan een baard te dragen op zijn bruiloft. . Hij beschrijft ook een gespannen en wanhopig moment waarop William, in Nottingham Cottage, Harry sloeg vanwege zijn frustratie over het vermeende onvermogen van Meghan Markle om erbij te horen. William zou dingen over zijn schoonzus zeggen alsof ze onbeleefd is en niet communiceren met haar personeel. Prins Harry zegt echter dat de echte reden achter de fysieke confrontatie was dat hij zijn werk niet deed.

Kortom, de eerlijkheid van Prins Harry in zijn autobiografie is bewonderenswaardig en het is moeilijk om geen sympathie voor hem te voelen. Dit nieuwe perspectief op Harry, waar hij de verantwoordelijkheid op zich neemt voor veel van het drama dat eerder aan Meghan Markle werd toegeschreven, is een nieuwe ontwikkeling. In eerdere tv-interviews, zoals met Oprah Winfrey in 2021 en de Netflix-serie 'Harry & Meghan', presenteerde hij zichzelf als een culturele krijger die zijn vrouw steunde in haar strijd tegen de systemische racistische onverdraagzaamheid van het verouderde instituut dat zijn familie was. , en hij werd afgeschilderd als een man die een verhelderende ervaring had gehad.

Dus, heb je het boek al gelezen? Ga je het lezen? Probeer het eens en vertel ons wat je ervan vindt!